ადამიანები, რომელთაც დეპრესია აქვთ, სევდიან მუსიკას უკეთ გასახდომად უსმენენ – ყოველ შემთხვევაში, ამ შედეგამდე მივიდა ჟურნალ Emotion-ში დაბეჭდილი მცირე კვლევა. ეს 2015 წელს ემოციის რეგულაციაზე ჩატარებული კვლევის ერთგვარი გაგრძელებაა.

სამხრეთ ფლორიდის უნივერსიტეტმა 76 ქალ სტუდენტს (მათ შორის ნახევარს კლინიკური დეპრესია ჰქონდა) სთხოვა, სევდიანი ან მხიარული მუსიკისთვის მოესმინათ. მხიარულ მუსიკაში იგულისხმება, მაგალითად, ჟაკ ოფენბახის Infernal Gallop, ხოლო სევდიანში - სემუელ ბარბერის Adagio For Strings, კომპოზიცია, რომელიც კაცობრიობის ისტორიაში დაწერილ ყველაზე სევდიან მელოდიად ითვლება. კვლევის შედეგად დადგინდა, რომ დეპრესიის მქონე ადამიანებს სევდიანი მუსიკის მოსმენა ურჩევნიათ.

მოგვიანებით კი მკვლევრებმა მონაწილეებს სთხოვეს, საკუთარი შეგრძნებები აღეწერათ. დეპრესიის მქონე მონაწილეებმა თქვეს, რომ სევდიანი მელოდიის მოსმენის შემდეგ თავს უკეთ გრძნობდნენ, ვიდრე ექსპერიმენტის დასაწყისში. სევდიან მუსიკას მათზე დამამშვიდებელი ეფექტი ჰქონდა. ეს კი თავდაყირა აყენებს საზოგადოებაში დამკვიდრებულ აზრს, რომ სევდიანი სიმღერები თავს უარესად გვაგრძნობინებს.

რა თქმა უნდა, კვლევა იდეალური არაა. უნდა გავითვალისწინოთ ის, რომ კვლევაში ჩართულნი იყვნენ მხოლოდ ქალები და მონაწილეების რაოდენობაც საკმაოდ მცირე იყო. ასე რომ, შედეგები უაპელაციოდ არ უნდა მივიღოთ. ამ ეტაპზე უცნობია, კონკრეტულად რატომ გრძნობენ ადამიანები თავს უკეთ სევდიანი მელოდიის მოსმენის შემდეგ და არ ვიცით ისიც, თუ როგორ შეიცვლებოდა შედეგები სიტყვებიანი მუსიკის მოსმენის შემთხვევაში.

თუმცა, კვლევა ნამდვილად საინტერესოა და ეს მიგნება, შესაძლოა, ისეთი სფეროს დასახვეწად გამოდგეს, როგორიც მუსიკალური თერაპიაა.