"ამაღლების ქუჩაზე მომხდარი ინციდენტი, გარდა იმისა, რომ პოლიციის მხრიდან ღირსების შემლახავ მოპყრობას აჩვენებს მოქალაქის მიმართ, ვინც პისტოლეტის და დასჯის ძალაუფლების წინაშე ალაპარაკება გაბედა და არ გაჩუმდა, ის გვაჩვენებს ერთ დიდ სოციალურ და პოლიტიკურ პრობლემას: ეს არის პოლიციის ბრუტალურობა და ამის ნორმალიზებაა ჩვენს ყოველდღიურობაში.
საპოლიციო რეჟიმი, რომელსაც ქართული ოცნება აყალიბებს, სწორედ ასეთი რეალობის შექმნას ისახავს მიზნად, სადაც ძალადობა ნორმალიზებულია და რუტინად ქცეული.
საპოლიციო სისტემაში საპოლიციო ძალადობა პირველ რიგში პოლიტიკურ მტრებს უსწორდება სასტიკად, მაგრამ ის აუცილებლად იქნება სასტიკი ყველა დანარჩენის მიმართაც, რადგან ასეთი რეჟიმი აუქმებს ადამიანს და პოლიციას აძლევს დაუსჯელობის იმუნიტეტს, რომელსაც აღარ გააჩნია კონტროლი, ან საზოგადოებრივი კონტრბალანსი.
დღეს ბატონ პაატა სამარგულიანს სინამდვილეში არ მოუქნია ხელი მხოლოდ იმ კონკრეტულმა პოლიციელმა, მას დაარტყეს ირაკლი კობახიძემ, გელა გელაძემ (მისმა წინამორბედებმა), ბიძინა ივანიშვილმა, ვინც პოლიციას სამართლის აღვირი აუხსნა, მათი ძალადობა პოლიტიკურ იარაღად აქცია და ამ ძალადობით ისინი არა მხოლოდ სარგებელს, არამედ სიამოვნებასაც იღებენ.
მაგრამ ამ ისტორიაში ყველაზე მნიშვნელოვანია ის, რომ ამ ყველაფრის მიუხედავად, ჩვენს ქალაქებში ადამიანები არ კარგავენ ემპათიას და სოლიდარობის ენერგიას.
მოქალაქეები ერთმანეთს გამოესარჩლნენ და ადგილზე სოლიდარობის ქსელი შექმნეს — ერთი კამერით იღებდა და მტკიცებულებებს ქმნიდა, მეორემ ხმა ამოიღო და საკუთარი სხეულით გამოესარჩლა სხვას, ქალები გაშველებას და სიტუაციის ნორმალიზებას ცდილობდნენ.
როცა მოქალაქეები ჩარევას ბედავენ, ისინი ამტკიცებენ, რომ სხვისი ტკივილი მათთვის უმნიშვნელო არ არის. ეს არამხოლოდ ადამიანური ჟესტია, არამედ პოლიტიკური პოზიცია, სადაც სხვისი ღირსება ხდება საერთო ღირებულება.პოლიციის წინაშე დღეს ნამდვილად გაიმარჯვა პოლიტიკურმა, პოლიტიკურის ყველაზე ღრმა და ფუნდამენტური გაგებით, რაც ნიშნავს ხმის ამოღებას, დაუმორჩილებლობასა და სოლიდარობას.
ბატონი პაატა სამარგულიანი ნამდვილი მოქალაქეა, ამ სიტყვის ყველაზე დიდი გაგებით!დიდი მადლობა მას!"
კომენტარები