რა ხდება: ანდრია ჯაღმაიძე, საპატრიარქოს საზოგადოებასთან ურთიერთობის სამსახურის ხელმძღვანელი, ადასტურებს, რომ დუშეთის მუნიციპალიტეტში, საქართველოს კონტროლირებად ტერიტორიაზე, ლომისის წმინდა გიორგის სახელობის ტაძართან რუსეთის საოკუპაციო ძალების წარმომადგენლები გუშინაც იყვნენ და ზოგადად, "კვირაში ერთხელ, ან ორჯერ პატრულირებენ-ხოლმე."

რატომ არის მნიშვნელოვანი? საუბარია ეკლესიაზე, რომელიც ე.წ. ადმინისტრაციულ საზღვართან, საქართველოს კონტროლირებად ტერიტორიაზე მდებარეობს.

სტრიქონებს შორის: IX-X საუკუნეებში აშენებული წმინდა გიორგის სახელობის ეკლესია და სამონასტრო კომპლექსი დუშეთისა და ოკუპირებული ახალგორის მუნიციპალიტეტების გამყოფ ქედზე, დუშეთის მუნიციპალიტეტში მდებარეობს.

დეტალები:

  • გუშინ, 25 ოქტომბერს, აქტივისტმა დავით ქაცარავამ გაავრცელა კადრები, რომელშიც ჩანს, რომ რუსი ოკუპანტები უშუალოდ საქართველოს კონტროლირებად ტერიტორიაზე დრონებით ხელში დგანან.
  • იგივე დაადასტურა ბერმა, რომელიც ამბობს, რომ ათ წელზე მეტია, ლომისას ტაძარში მსახურობს.
  • "2010 წლიდან აქ ვარ, ყოველთვის იგივე ხდება, პატრულირებენ-ხოლმე. გუშინაც ასეთივე ამბავი იყო, ამოვიდენ, გაიარეს, გამოიარეს, დაისვენეს, გადახედეს ხეობას, დამემშვიდობნენ და წავიდნენ. არ ვიცი, დრონი რატომ გაუშვეს, უფლება არ მქონდა და ვერც ვკითხავდი, ჯარისკაცები არიან და თავიანთი საიდუმლო აქვთ", — ამბობს ის.
  • ოფიციალური განცხადება არ გაუვრცელებიათ საქართველოს მთავრობის შესაბამის უწყებებს.
  • გუშინ, სახელმწიფო უსაფრთხოების სამსახურის წარმომადგენელმა რუსთავი 2-თან თქვა, რომ საოკუპაციო ძალები 2009 წლიდან, მლეთაში პერმანენტულად ახორციელებენ უკანონო პატრულირებას და პერიოდულობით ჩნდებიან ტაძრის მიმდებარედ.
  • "წლებია, ამ საკითხზე ვიბრძვით ჟენევის დისკუსიების ფორმატში", — უთხრა ღამის კურიერის წამყვანს გიორგი საბედაშვილმა — სუს-ის საინფორმაციო-ანალიტიკური დეპარტამენტის დირექტორმა.

პრობლემაა, რომ ამავდროულად, საქართველოს ოკუპირებულ ტერიტორიებზე სისტემატურად ხდება:

  • ადამიანების გატაცება და უკანონო პატიმრობა;
  • განგრძობადი ბორდერიზაციით, არაერთმა ადგილობრივმა დაკარგა მიწა თუ სახლი, რომელიც ახალი ე.წ. "სასაზღვრო ნიშნების" აღმართვის შემდეგ, გამყოფი ხაზის მიღმა მიაქციეს ოკუპანტებმა;

  • მუდმივია დაშინებისა და შევიწროების შემთხვევები;
  • ხდება ეთნიკურად ქართველი მოსახლეობის მიზანმიმართული დისკრიმინაცია;
  • ადამიანებს უზღუდავენ მშობლიურ ენაზე განათლების მიღების უფლებას;
  • და ოკუპანტები ატარებენ რუსიფიკაციისა და მოსახლეობის ეთნიკური იდენტობის შეცვლის, მათი ასიმილაციისკენ მიმართულ პოლიტიკას.