საბავშვო ფილმები, მულტფილმები და ზღაპრები - რა გავლენას ახდენს ასეთი ტიპის ნაწარმოებები ბავშვებზე და რა როლი აქვს მათ განვითარებაში? როგორც ბავშვთა ფსიქოლოგი, მაია ცირამუა ამბობს, საბავშვო ნაწარმოებებს ძალიან დიდი მნიშვნელობა აქვს შემეცნების კუთხით, ემოციური, სოციალური, მორალური თვალსაზრისით, როლური მოდელების შეთავაზების მხრივ და ასე შემდეგ.

დროთა განმავლობაში, ზღაპრებისა და მულტფილმების შინაარსი მუდმივად იცვლება. თანამედროვე მულტფილმები თანდათანობით თავისუფლდება დისნეის კლასიკური ანიმაციებისთვის დამახასიათებელი სტერეოტიპებისგან. ასეთია, მაგალითად, Frozen - ელზასა და ანას ისტორია, რომელშიც ქალი გმირები თეთრ რაშზე ამხედრებულ პრინცებს კი არ ელიან, არამედ იბრძვიან საკუთარი ძალებით და სასურველ შედეგსაც აღწევენ. პლუს, არც პირველ შემხვედრ პრინცებს მიჰყვებიან ცოლად.

როგორც რადიო პალიტრის გადაცემა რეზიუმეში განათლების მინისტრმა, ალექსანდრე ჯეჯელავამ განაცხადა, გმირები, ზღაპრები, ლიტერატურა, საბავშვო ლიტერატურა, სახელმძღვანელოები შესაცვლელია, რადგან თანამედროვეობას არ შეესაბამებიან:

"ხშირად ვლაპარაკობ ხოლმე, დაწყებული ზღაპრის გმირებით, დამთავრებული მულტფილმის გმირებით, რამხელა გავლენა აქვს ადამიანზე მისი ბავშვობის გმირებს. შესაბამისად, შესაცვლელი გვაქვს პრაქტიკულად ყველაფერი. მაგალითად, შეამჩნევდით, არ გვაქვს ქართული მულტფილმები. ძველები გვაქვს, რომლებიც საბჭოთა მულტფილმებია...[კომბლე] მოძალადეა და ცუდი მეცხვარეა".

On.ge მულტფილმებისა და ზღაპრების ბავშვთა გავლენაზე სპეციალისტებს გაესაუბრა.

დროსთან შესაბამისობა

განათლების სფეროს ექსპერტი, პაატა პაპავა ჯეჯელავას ნაწილობრივ ეთანხმება და მიიჩნევს, რომ ზოგიერთი ზღაპარი, პერსონაჟი, თუ შინაარსი შეიძლება შეიცვალოს/განახლდეს:

"ჩვენ შეგვიძლია, ზღაპრებს გადავხედოთ და გადავარჩიოთ. ამაში ვეთანხმები [მინისტრს], რომ ეს საჭიროა. შეგვიძლია შევარჩიოთ ისეთი ზღაპრები, სადაც მეტად იქნება წარმოჩენილი თანამედროვე კურიკულუმის ღირებულებები: ტოლერანტობა, არა ბულინგი, არა ძალადობა, მეტი სიბეჯითე, მეტი თავისუფლება, დამოუკიდებლობა - ნამდვილად სასურველია, რომ პროცენტულად გაიზარდოს ასეთი შინაარსის მქონე ზღაპრების რაოდენობა. ამაში მე მას ვეთანხმები."

ამასთან, პაპავა ამატებს, რომ არც ერთ ეპოქას, არც ერთ თაობას ზღაპრები არ გაუტანია დღის წესრიგიდან:

ახლაც რომ გადახედოთ, პიქსარის ან დისნეის მულტფილმებს, საუკეთესო ზღაპრები მუდმივად მეორდება.

პაატა პაპავა

"მე ვიცი საიდანაც მოდის ზღაპრების ანალიზის ციკლი. დაახლოებით 10-20 წლის წინ დაიწყო ზღაპრების კრიტიკა. ამასთან, რამდენიმე წლის წინ უკუ პროცესი დაიწყო. ბევრი ფსიქოლოგი, მწერალი და სხვა გამოდის უკვე ამის საპირისპიროდ და ამბობენ, რომ შეეშვით ამ ზღაპრების კრიტიკას იმიტომ, რომ ზღაპრებს თავისი უზარმაზარი როლი აქვს და არაფერს არ აშავებს."

ბავშვთა ფსიქოლოგი, მაია ცირამუა კი ამბობს, რომ შინაარსი დროსთან ერთად იცვლება და ამის წინააღმდეგი არ არის, თუმცა ამ პროცესებში ხელოვნურად ჩარევასა და რაღაცების გადაკეთებას არ ეთანხმება:

"როგორც იცვლება მეინსტრიმული ცხოვრება, ისე იცვლება ზღაპრის შინაარსიც. ალბათ მოვიდა დრო პოლიტკორექტულობის, ქალის როლის გამოკვეთის და გაძლიერების. მე მგონია, რომ ყველა ტიპის ზღაპარს გარკვეული დატვირთვა აქვს. მე არ ვარ შეშინებული ზღაპრის ნარატივებით. არ ვარ მომხრე იმისა, რომ რაღაც ავკრძალოთ, ჩემთვის მთავარია ზღაპრის მხატვრული ღირებულება.

მიუხედავად ასეთი შესაძლო ინტერპრეტაციებისა არსებობს კლასიკა, რომელიც არ ძველდება.

მაია ცირამუა

"ერთ-ერთმა ჩემმა შვილმა, როდესაც მიყვებოდა წითელქუდას, ზღაპარი დაასრულა ასე: "ჰოდა მგელს ამოუყვანეს მუცლიდან დაღეჭილი ბებია და შვილიშვილი"; ანუ ბავშვმა წარმოიდგინა, რომ რახან გადაყლაპა მგელმა, იყო დაღეჭილი. - ეს მომენტები არის, რა თქმა უნდა, თუმცა ვერ ვიტყვი იმას, რომ რაღაცა უნდა გადავაკეთოთ, რაღაცა უნდა შევცვალოთ. ხელოვნურად არ უნდა მოხდეს ეს ყველაფერი", - ამბობს ცირამუა.

შინაარსი

ფიფქიას, წითელქუდას, თუ კონკიას ზღაპრები, სანამ უამრავ ადაპტაციას გაივლიდნენ, საკმაოდ შორს იყვნენ პოლიტიკური კორექტულობისგან. მათში დიდი დოზით იყო სექსი და ძალადობა. მაგალითად, მძინარე მზეთუნახავის, ძმები გრიმების ფიფქიას და შვიდი ჯუჯას სხვადასხვა ვარიაციები, სხვადასხვა ისტორიას გვიამბობს: პრინცის ნეკროფილური მიდრეკილება, 7 ჯუჯის მიერ დამონებული ფიფქია და ა.შ. ზოგი ვერსიის თანახმად კი, მეფე თავისი შვილის სილამაზით იმდენად მოხიბლული იყო, რომ არაჯანსაღი აზრები აეკვიატა, რის გამოც ფიფქიას სასახლე დაატოვებინეს.

მაია ცირამუას ზღაპრის შინაარსი პრობლემად არ ესახება. ის მიიჩნევს, რომ მთავარია როგორი ინტერპრეტაციით მიეწოდება ბავშვს კონკრეტული ზღაპარი:

მე არ ვარ მომხრე ვწერო რეცეპტები რა და როგორ უნდა შეიცვალოს.

მაია ცირამუა

"საშიში სცენები, ბავშვის შეხვედრა შიშთან, ძალადობასთან, რომელიც ზღაპარშია, მე პირადად არ მაშინებს. ყოველთვის არსებობს საშუალება, რომ ზღაპრის, მოთხრობის შემდგომ გაგრძელდეს ისტორია. გააჩნია როგორ ხედავ და როგორ აწვდი ბავშვს. თორემ ყველაზე სასტიკი ზღაპრისგანაც ბავშვმა შეიძლება მიიღოს მესიჯი და ქონდეს გზავნილი მშობლისგან, თუ მასწავლებლისგან, რომ სისასტიკე ცუდია. მშობლის, ანუ მედიატორის როლი ძალიან დიდია. ამას გადამწყვეტი როლი აქვს ამ შემთხვევაში. ასე რომ, მე შიშით არ ვუყურებ იმას რაც გვაქვს. ყოველთვის შეიძლება, რომ ჩაასწორო."

ცირამუას აზრს იზიარებს პაპავაც და ამბობს, რომ საშიში შინაარსიც კი ბავშვის ფსიქიკის განვითარებისთვის მნიშვნელოვანია:

"ყველა კულტურას თავისებური დამოკიდებულება აქვს ბავშვებისთვის ზღაპრების მიწოდების მხრივ. თუ გადახედავთ გერმანულ, სკანდინავიური კულტურის ხალხებ,ს შენიშნავთ, რომ იქ კოშმარების რაოდენობა არის მოზღვავებული, როგორც ხალხურ, ისე საავტორო ზღაპრებში. ვთქვათ, ძმები გრიმები, სავსეა შემაძრწუნებელი და საშიში სცენებით, რომლებიც შეიძლება ღამე დაგესიზმროს. ამას სპეციალურად აკეთებენ. თუნდაც კოშმარების პერიოდიც კი ბავშვის ფსიქიკის განვითარებაში არსებობს, როცა ის უნდა შეეგუოს შიშებს, წარმოიდგინოს, რომ არის საფრთხეები, არის საშიში რამეები ცხოვრებაში. ზღაპრები ემოციურ ინტელექტს ავითარებს."

კომბლე

რესპონდენტებს, რა თქმა უნდა, კომბლეს შესახებაც ვკითხეთ. განათლების მინისტრის აზრს, რომ კომბლე "მოძალადე და ცუდი მეცხვარეა", მაია ცირამუა ასე აფასებს:

"რაც შეეხება კომბლეს - რა მესიჯს იღებს ბავშვი, როდესაც მას უყვებიან კომბლეს, რა ხდება კომბლეში? დაახლოებით აქ არის ბავშვის ბაზისურ მოთხოვნილებაზე საუბარი. ბავშვის ბაზისური მოთხოვნილება არის უსაფრთხოების განცდა. თუ ამ კუთხით შევხედავთ, მან შესაძლოა ასეთი მესიჯი მიიღოს, რომ მშობელი, მისი პატრონი, მისი მეურვე სამყაროსაც დააბრუნებს, ოღონდ მას არაფერი დაემუქროს. თუმცა გამოდის, რომ კომბლე ძალადობს და ძალადობას ძალადობას უპირისპირებს. აქაც ინტერპრეტაციის და მიწოდების თემა შემოდის. როგორ აწვდი ამას და როგორ ეხმარები ბავშვს ამ ყველაფრის მიღებაში. ყველაფერს შეიძლება რაღაც ისეთი კუთხე მოუძებნო, პოზიტიური მხარე, რომლითაც შეიძლება მიაწოდო ბავშვს."

პაატა პაპავას აზრით კი, კომბლეს პერსონაჟი შეიძლება განიხილებოდეს როგორც არაეფექტიანი, თუმცა ბავშვები აქცენტებს სხვა რაღაცებზე აკეთებენ:

"თუ ზრდასრულ სამყაროში გადმოვიტანთ და დავსხდებით ზრდასრული ადამიანები და გავმართავთ დისკუსიებს კომბლეს შესახებ, მაშინ შეიძლება დავეთანხმოთ ბატონ მინისტრს და ვთქვათ, რომ ეს ადამიანი არის რაღაც მხრივ არაეფექტიანი. თუმცა ბავშვზე ტრანსფერირება ამ ყველაფრის არ შეიძლება. მათი ფსიქიკა და ცნობიერება სხვანაირად აღიქვამს ზღაპრებს. მათთვის ყველაზე მნიშვნელოვანია არა პერსონაჟების ქმედებების კონკრეტული შეფასებები, თუ მორალურად ან მოქალაქეობრივად რამდენად გამართულია, არამედ ცოტა უფრო სხვა რამეები - რამდენად სახალისოები, საშიშები და ასაცილოები არიან გმირები და მათი ქცევები. რამდენად ეტაკება ერთმანეთს, დიდი გაგებით, სიკეთე და ბოროტება, ახერხებს, თუ არა გმირი, რომ დაამარცხოს ეს ურჩხულები. აქცენტები ბავშვის ცნობიერებაში სხვანაირად კეთდება".