დიდი ბრიტანეთის პრემიერ-მინისტრის, ტერეზა მეის თქმით, ბრექსიტის შეთანხმებას პარლამენტი 14 იანვრის კვირაში უყრიან კენჭს. თემთა პალატაში გამოსვლის დროს მეიმ განმარტა, რომ 7 იანვრის კვირაში დეპუტატები შეთანხმების განხილვას დაუბრუნდებიან.

აღნიშნული დოკუმენტის კენჭისყრა 11 დეკემბერს უნდა ჩატარებულიყო, თუმცა ბრიტანეთის პრემიერ-მინისტრმა აღიარა, რომ დოკუმენტი პარლამენტის მხარდაჭერას ვერ მოიპოვებდა და კენჭისყრა გადადო.

სიტყვით გამოსვლის დროს მეიმ კიდევ ერთხელ აღნიშნა, რომ რეფერენდუმის განმეორებით ჩატარების წინააღმდეგია, რადგან ის საზოგადოებას უფრო მეტად დაყოფს.

11 დეკემბრის კენჭისყრის გადადების შემდეგ 48 თანაპარტიელმა დეპუტატმა კონსერვატიული პარტიის ლიდერს უნდობლობა გამოუცხადა. დიდი ბრიტანეთის პრემიერ-მინისტრმა, ტერეზა მეიმ ნდობის ვოტუმის კენჭისყრის შემდეგ თანამდებობა შეინარჩუნა. კონსერვატიული პარტიის 200-მა დეპუტატმა მას მხარი დაუჭირა, ხოლო 117-მა — არა. ტერეზა მეი რჩება პარტიის ლიდერად, შესაბამისად, ქვეყნის პრემიერადაც.

კენჭისყრის შემდეგ მეი ბრიუსელში გაემგზავრა, სადაც ევროპის ლიდერებთან ბრექსიტთან დაკავშირებით მოლაპარაკებებს აწარმოებდა. როგორც ის ამბობდა, ჩრდილოეთ ირლანდიისა და ირლანდიის საზღვართან დაკავშირებით მას მეტი გარანტია სჭირდებოდა. თუმცა ევროკომისიის პრეზიდენტმა, ჟან-კლოდ იუნკერმა განაცხადა, რომ არსებულ შეთანხმებას ევროკაშირი აღარ გადახედავს.

მეის თქმით, 2022 წლის საპარლამენტო არჩევნებისთვის ის თავად გადადგება და პარტიის ლიდერი აღარ იქნება.

რა გახდა უთანხმოების მიზეზი

დიდი ბრიტანეთი ევროკავშირს 1973 წელს შეუერთდა და პირველი ქვეყანაა, რომელიც მას დატოვებს. ის ევროკავშირიდან საბოლოოდ 2019 წლის 29 მარტს უნდა გამოვიდეს. დოკუმენტის პროექტში საუბარია 21-თვიან გარდამავალ პერიოდზე და ე.წ. გაყრის კანონპროექტის დეტალებზე, რომლის მიხედვითაც ბრიტანეთმა ევროკავშირს 39 მილიარდი ფუნტ სტერლინგი უნდა გადაუხადოს.

უთანხმოების მთავარი მიზეზი, რომელმაც დიდი ბრიტანეთი პოლიტიკურ კრიზისში მოაქცია ტერეზა მეის ბრექსიტის შეთანხმებაა. ამას წინ უძღვოდა 18-თვიანი რთული მოლაპარაკებები ბრიუსელთან. ეს ეხებოდა, როგორც ბრიტანეთის საზღვრებს, ისე მოქალაქეებს გადაადგილებას ბრიტანეთსა და კონტინენტს შორის.

შეთანხმების ყველაზე საკამათო ნაწილი ჩრდილოეთ ირლანდიისა და ირლანდიის რესპუბლიკის საზღვარს ეხება. ეს არის ერთადერთი სახმელეთო საზღვარი, რომელიც დიდ ბრიტანეთსა და ევროკავშირს აქვთ. ახლა ეს საზღვარი ნომინალურად არსებობს.

ტერეზა მეიც და ევროკავშირიც მიიჩნევენ, რომ ირლანდიის რესპუბლიკასა და ჩრდილოეთ ირლანდიას შორის სრულყოფილი საზღვარი არ უნდა არსებობდეს, რაც პასპორტის კონტროლსა და მკაცრ შემოწმებას გულისხმობს. ბოლო შეთანხმებით კი, საზღვარი ღია იქნება ეს კი "მკაცრი ბრექსიტის" პრინციპებს ღალატობს.

14 ნოემბერს დიდი ბრიტანეთის მთავრობამ ბრექსიტის პროექტს მხარი დაუჭირა. ამ შეთანხმებას მინისტრთა კაბინეტის 11-მა წევრმა არ დაუჭირა მხარი, მათგან ორი კი გადადგა, მათ შორის, ბრექსიტის საკითხების მინისტრი. ჯერ კიდევ ამ დროს დეპუტატებმა უნდობლობის ვოტუმისთვის წერილების შეგროვება დაიწყეს, თუმცა საქმე კენჭისყრამდე არ მივიდა.

ევროკავშირის ლიდერებმა დიდი ბრიტანეთის ევროკავშირიდან გასვლისა და სამომავლო ურთიერთობების შეთანხმებას მხარი 25 ნოემბერს დაუჭირეს. შეთანხმება, რომელიც ჯერ დიდი ბრიტანეთის პარლამენტმა უნდა დაამტკიცოს, ევროკავშირიდან გასვლის პროცედურების მნიშვნელოვანი დასაწყისია.