პროფესორი გიგა ზედანია Unicef-ის მიერ საქართველოში ახალგაზრდების უნარებისა და საკვანძო კომპეტენციების შესახებ ახალი კვლევის შედეგებს ეხმაურება და წერს, რომ “თუ სკოლების ფუნდამენტური რეფორმა არ მოხდა, ამ ქვეყანას მომავალი არ ექნება”.

Unicef-ის კვლევის მიხედვით, ქართველი სტუდენტების მეოთხედს გაუჭირდა აზ­რე­ბის და­ლა­გე­ბუ­ლად გად­მო­ცე­მა, ან სრუ­ლად ვერ გა­მო­ხა­ტავ­დ­ნენ აზრებს

მისი თქმით, "პირდაპირი მნიშვნელობით — საუკუნის ბოლოს ალბათ ქართული ენა და ლიტერატურა უბრალოდ გაქრება დემოგრაფიული კატასტროფის გამო, ხოლო ამ დემოგრაფიული კატასტროფის თავიდან აცილება უბრალოდ შეუძლებელია სკოლების რადიკალური გაუმჯობესების გარეშე".

"ახალგაზრდების მნიშვნელოვან ნაწილს, ვინც აბარებს უნივერსიტეტში, სკოლამ ვერ მისცა საბაზისო უნარები აკადემიური სწავლისათვის; ძალიან ბევრი წელია ამას ვამბობ ყველგან,სადაც ხმა მიმიწვდება — თუ სკოლების ფუნდამენტური რეფორმა არ მოხდა, ამ ქვეყანას მომავალი არ ექნება.

(პირდაპირი მნიშვნელობით — საუკუნის ბოლოს ალბათ ქართული ენა და ლიტერატურა უბრალოდ გაქრება დემოგრაფიული კატასტროფის გამო, ხოლო ამ დემოგრაფიული კატასტროფის თავიდან აცილება უბრალოდ შეუძლებელია სკოლების რადიკალური გაუმჯობესების გარეშე. სკოლა მომავლისთვის დაახლოებით იგივე ამბავია, რაც სასამართლო — აწმყოსთვის. დიქტატურა ჩაწერილი იქნება ჩვენი საზოგადოების დე-ენ-ემში, როგორც მისი დინამიკის კულმინაციური მომენტი, სანამ დამოუკიდებელი სასამართლო არ იარსებებს).

მაგალითად, ილიაუნიში გვაქვს მთელი წელი 'დიდი ავტორების' კითხვისათვის დათმობილი: პლატონი, ლოკი, ჭავჭავაძე, სარტრი და ა. შ. მაგრამ ამ კურსის მთავარი დასკვნა ისაა, რომ პირველკურსელები უფრო ტექსტთან მუშაობის ელემენტარულ ჩვევებს სწავლობენ, ვიდრე თავად ტექსტების შინაარსს - იმიტომ რომ ეს ჩვევები თორმეტი წლის განმავლობაში სკოლამ მათ უბრალოდ ვერ მისცა.

ვიცი, რომ ამაზე ბევრის პასუხია — ამდენმა ახალგაზრდამ უნივერსიტეტებში არ უნდა ისწავლოსო. მაგრამ ეს ღრმად მცდარი პასუხია: საქართველოში პროცენტულად დაახლოებით იმდენივე ახალგაზრდა სწავლობს უნივერსიტეტებში, რამდენიც ევროპის წამყვან ქვეყნებში. თანაც, გაითვალისწინეთ, რომ ეს ქვეყანა ახალგაზრდებს, უნივერსიტეტის გარდა, მხოლოდ ქუჩის აკადემიას სთავაზობს ერთადერთ ალტერნატივად.

მენტალური ჯანმრთელობის პრობლემა კი იმაზე მიუთითებს, რომ ჩვენი ახალგაზრდები გლობალური ტრენდების ნაწილი არიან მიუხედავად იმისა, რას აკეთებენ ან ვერ აკეთებენ ქართული ინსტიტუციები.

მოკლედ, არა უბრალოდ აწმყო არ გვწყალობს, მომავალიც აღარაა ჩვენი, ასე თუ გავაგრძელეთ", — წერს გიგა ზედანია.

UNICEF-მა საქართველოში ახალგაზრდების უნარებისა და საკვანძო კომპეტენციების შესახებ ახალი კვლევის შედეგები გამოაქვეყნა, რომლის მიხედვითაც ახალ­გაზ­რ­დე­ბი დიდ გა­მოწ­ვე­ვებს აწყ­დე­ბიან წიგ­ნი­ე­რე­ბა­ში, გან­სა­კუთ­რე­ბით აზ­რე­ბის ფორ­მუ­ლი­რე­ბა­სა და ნათ­ლად გა­მო­ხატ­ვაში.

"კვლე­ვის მო­ნა­წი­ლე­თა მე­ოთხედს გა­უ­ჭირდა აზ­რე­ბის და­ლა­გე­ბუ­ლად გად­მო­ცე­მა და ხში­რად იყე­ნებ­დ­ნენ მარ­ტივ, მწირ ლექ­სიკას, ან სრუ­ლად ვერ გა­მო­ხა­ტავ­დ­ნენ აზრებს, რაც ხშირ შემ­თხ­ვე­ვა­ში მათ­ში ფრუს­ტრა­ცი­ას და მღელ­ვა­რე­ბას იწ­ვევ­და.

წე­რი­ლო­ბი­თი უნა­რე­ბი გა­მორ­ჩე­უ­ლად პრობლე­მუ­რი სფე­რო გა­მოდ­გა, გან­სა­კუთ­რე­ბით ენობ­რი­ვი უმ­ცი­რე­სო­ბე­ბის­თ­ვის, რო­მელ­თა სა­ხელ­მ­წი­ფო ენის ცოდ­ნის დო­ნე არა­საკ­მარი­სი იყო აკა­დე­მი­უ­რი და­ვა­ლე­ბე­ბის­თ­ვის თა­ვის გა­სარ­თ­მე­ვად.

მო­ნა­წი­ლე­თა მე­სა­მედს გა­უ­ჭირ­და და­მაჯე­რე­ბე­ლი, და­სა­ბუ­თე­ბუ­ლი არ­გუ­მენ­ტე­ბის მოყ­ვა­ნა, რაც კრი­ტი­კულ აზ­როვ­ნე­ბა­სა და დე­ბა­ტებ­ში გა­მოც­დი­ლე­ბის ნაკ­ლე­ბო­ბა­ზე მი­ა­ნიშ­ნებ­და.

მო­ნა­წი­ლე­თა უმე­ტე­სო­ბა ახერ­ხებ­და სა­უბრის ში­ნა­ა­რსი მი­დევ­ნე­ბას და დის­კუ­სი­ა­ში მო­ნა­წი­ლე­ო­ბას, თუმ­ცა მნიშ­ვ­ნე­ლო­ვან ნაწილს უჭირ­და სხარ­ტად სა­უ­ბა­რი, სა­უბ­რის დროს გრა­მა­ტი­კულ შეც­დო­მებს უშ­ვებ­და და ჟარ­გონს იყე­ნებ­და", — წერია კვლევაში.