ახალი კვლევის შედეგების მიხედვით, რელიგიური ცხოვრების გამოცდილება ისევე მოქმედებს ტვინზე, როგორც ნარკოტიკები.

იუტას უნივერსიტეტის მეცნიერებმა მაგნიტორეზონანსული ტომოგრაფიით შეისწავლეს კვლევაში მონაწილე 19 მორწმუნე მორმონი. მეცნიერები აკვირდებოდნენ კვლევაში მონაწილეების ტვინებს, სანამ ისინი ისვენებდნენ, კითხულობდნენ ბიბლიას, ლოცულობდნენ და ა.შ;

მკვლევარებმა სპეციალურად შეარჩიეს ახალგაზრდა მორმონები - შვიდი ქალი და 12 კაცი, რომლებიც მინიმუმ ერთი და მაქსიმუმ ორი წლის განმავლობაში იყვნენ მისიონერული საქმით დაკავებულნი.

ტვინში მიმდინარე მოქმედებებზე დაკვირვებისას მეცნიერებმა შენიშნეს, რომ სულიერი გრძნობებისა და აზრების მოძალებისას ტვინის ზოგიერთი რეგიონი უფრო მეტად აქტიურდებოდა და ნათდებოდა.

ტვინის ეს რეგიონები იდენტურია იმ ნაწილებისა, რომლებიც წარსულში ჩატარებული კვლევის დროს აქტიურდებოდა, როდესაც მონაწილეები უსმენდნენ მუსიკას, განიცდიდნენ სიყვარულს და იღებდნენ რეკრეაციულ ნარკოტიკებს.

ტვინის ეს ნაწილები, ანუ Nucleus Accumbens ცნობილია, როგორც ტვინის წამახალისებელი ცენტრი. ის აკონტროლებს მიდრეკილებებს და ამავდროულად დოპამინის, სიამოვნების ჰორმონის გამოყოფაში დიდ როლს ასრულებს.

"როგორც ჩანს, ტვინის ეს სფეროები ჩართულია რელიგიურ და სულიერ პროცესებშიც. ამის მიუხედავად, უნდა ითქვას, რომ რელიგიური ნეირომეცნიერება ჯერ კიდევ ახალი სფეროა. ძალიან ცოტა კვლევაა ამ კუთხით ჩატარებული, ჩვენი კი ერთ-ერთი პირველი იყო, რომელმაც Nucleus Accumbens-ის გააქტიურება დააფიქსირა“, - განმარტავს კვლევის ხელმძღვანელი ნეირორადიოლოგი დოქტორი ჯეფრი ანდერსონი.

"რელიგიას უდიდესი გავლენა აქვს ჩვენს სოციალურ ქცევასა და ცხოვრებაზე. ჯერჯერობით, ჩვენ ძალიან მწირი ინფორმაცია გვაქვს იმის შესახებ, თუ რა პროცესები მიმდინარეობს ტვინში რელიგიური გრძნობების განცდის დროს. ამ კრიტიკულ კითხვაზე პასუხის გასაცემად კიდევ ბევრი კვლევის ჩატარებაა საჭირო“, - ამბობს ანდერსონი.