უკანონო პატიმრობაში მყოფი ჟურნალისტის, მზია ამაღლობელის საქმეზე სტრასბურგის ადამიანის უფლებათა ევროპულმა სასამართლომ ოცნების იუსტიციის სამინისტროს კითხვები გამოუგზავნა. ინფორმაციას საქართველოს ახალგაზრდა იურისტთა ასოციაციის თავმჯდომარე, ნონა ქურდოვანიძე ავრცელებს და წერს, რომ საქმე აღკვეთის ღონისძიების სახით პატიმრობის გამოყენებას და მის თანმდევ დარღვევებს შეეხება.

"სტრასბურგის სასამართლოს საიტზე უკვე ატვირთა მზია ამაღლობელის საქმეზე საქართველოსათვის დასმული კითხვები.

ეს საქმე შეეხება აღკვეთის ღონისძიების სახით პატიმრობის გამოყენებას და მის თანმდევ დარღვევებს. სასამართლომ საქმე დააკომუნიცირა მათ შორის, მე-18 მუხლთან მიმართებითაც, რომლის დარღვევა დგინდება იმ შემთხვევაში, როდესაც საქმეში არსებული უკანონობის მასშტაბები სცდება უბრალოდ მატერიალური კონვენციური მუხლების დარღვევას და მიუთითებს ისეთ განზრახვაზე, რომელიც აკრძალულია კონვენციის მე-18 მუხლით," — წერს ნონა ქურდოვანიძე სოციალურ ქსელში და სტრასბურგის სასამართლოს კითხვებს ავრცელებს.

  1. განმცხადებელს თავისუფლება აღეკვეთა კონვენციის მე-5 მუხლის 1-ლი პუნქტის დარღვევით? კერძოდ, შეესაბამებოდა თუ არა მისი დაკავება მე-5 მუხლის 1-ლი პუნქტის (გ) ქვეპუნქტს გამართლებისა და გონივრული ეჭვის საფუძველზე?
  2. წარმოადგინეს თუ არა ეროვნულმა სასამართლოებმა შესაბამისი და საკმარისი მიზეზები, რომლებიც ამართლებდა განმცხადებლის წინასწარი და შემდგომი წინასწარი პატიმრობის ვადას, როგორც ამას მოითხოვს კონვენციის მე-5 მუხლის 3-ე პუნქტი? განიხილეს თუ არა მათ მისი შემდგომი პატიმრობის ალტერნატიული ზომები?
  3. ჰქონდა თუ არა განმცხადებელს ეფექტური პროცედურა, რათა გაესაჩივრებინა მისი დაკავების კანონიერება, როგორც ამას მოითხოვს კონვენციის მე-5 მუხლის 4-ე პუნქტი?
  4. დაირღვა თუ არა განმცხადებლის უდანაშაულობის პრეზუმფციის უფლება, რომელიც გარანტირებულია კონვენციის მე-6 მუხლის მე-2 პუნქტით, ამ საქმეში, განსაკუთრებით განმცხადებლის წინააღმდეგ მიმდინარე პარალელურ ადმინისტრაციულ სამართალწარმოებასთან დაკავშირებით პირველი ინსტანციის მოსამართლის მიერ მოყვანილი მსჯელობის გათვალისწინებით?
  5. იყო თუ არა ჩარევა განმცხადებლის უფლებებში კონვენციის მე-8 მუხლის 1-ლი პუნქტით და მე-10 მუხლის 1-ლი პუნქტით გათვალისწინებული მისი მობილური ტელეფონის ამოღებისა და ჩხრეკის გამო? თუ ასეა, შეესაბამებოდა თუ არა ეს ჩარევა კონვენციის მე-8 მუხლის მე-2 პუნქტით და მე-10 მუხლის მე-2 პუნქტით დადგენილ მოთხოვნებს?
  6. ჰქონდა თუ არა განმცხადებელს წვდომა ეფექტურ შიდა სამართლებრივ საშუალებაზე კონვენციის მე-8 და მე-10 მუხლების შესაბამისად, როგორც ამას მოითხოვს მე-13 მუხლი?
  7. გამოყენებული იყო თუ არა სახელმწიფოს მიერ ამ საქმეში დაწესებული შეზღუდვები, სავარაუდოდ კონვენციის მე-5 მუხლის შესაბამისად, სხვა მიზნით, ვიდრე ეს გათვალისწინებულია აღნიშნული დებულებით, კონვენციის მე-18 მუხლის დარღვევით?

"ესაა კითხვები, რომლებზეც იუსტიციის სამინისტრომ პასუხები უნდა მოამზადოს და გააგზავნოს სტრასბურგის სასამართლოში," — აღნიშნავს ნონა ქურდოვანიძე.