როიტერსის ცნობით, ევროკომისიის წევრი ქვეყნები ავსტრიის ხელმძღვანელობით ხელს უშლიან ბულგარეთისა და რუმინეთის შენგენის ზონაში გაწევრიანებას.

რატომ არის მნიშვნელოვანი: შენგენის ზონის არსებობა ევროინტეგრაციის მთავარ მიღწევად მიიჩნევა.

  • ბოლო წლებში, ევროკავშირის წევრ ქვეყნებს შეეზღუდათ შესაძლებლობა აკონტროლონ უკანონო მიგრაცია ქვეყნებს შორის უვიზო მიმოსვლის გამო.
  • ბულგარეთი და რუმინეთი ევროკავშირს 2007 წელს შეუერთდნენ და მას შემდეგ ელიან შენგენის ზონაში გაწევრიანებას.
  • ევროკავშირის აღმასრულებელი კომისია აქამდე აცხადებდა, რომ ხორვატია, რუმინეთი და ბულგარეთი აკმაყოფილებდნენ იმ აუცილებელ ტექნიკურ მოთხოვნებს, რომლებიც შენგენის ზონაში გასაწევრიანებლად არის დადგენილი.

დეტალები: იმისთვის, რომ კანდიდატმა ქვეყანამ შენგენში გაწევრიანება შეძლოს, ყველა წევრი ქვეყნის თანხმობაა საჭირო.

  • ევროკავშირის წევრი სახელმწიფოები მხარს უჭერენ ხორვატიას, რომელმაც ასევე გააკეთა განაცხადი შენგენის ზონაში უვიზო მოგზაურობის მისაღებად.
  • "ხორვატიას შეუძლია დადებითი გადაწყვეტილების იმედი, მაგრამ რუმინეთი და განსაკუთრებით ბულგარეთი შენგენში გაწევრიანებას ჯერ ვერ შეძლებენ", — წერს როიტერსი ევროკომისიაში წყაროზე დაყრდნობით.
  • გარდა ამისა, ავსტრიის კანცლერმა, კარლ ნეჰამერმა, ამ კვირის დასაწყისში განაცხადა, რომ ვენა ეწინააღმდეგებოდა რუმინეთისა და ბულგარეთის შენგენში გაწევრიანებას.
  • "ჩვენ გვჭირდება მეტი დრო. ამ დროისთვის ჩვენ გვყავს 75 000 არალეგალური მიგრანტი ავსტრიაში — რაც იმას ნიშნავს, რომ მათ გადაკვეთეს ევროკავშირის გარე საზღვარი და მიაღწიეს ავსტრიაში. ჯერ ეს უნდა მოგვარდეს", — თქვა მან.

შენგენის ზონა მსოფლიოში ყველაზე დიდი თავისუფალი მოგზაურობის ზონაა, რომელიც ამჟამად ევროკავშირის 22 და 4 ასოცირებულ ქვეყანას აერთიანებს.

  • არის კიდევ ევროკავშირის 5 წევრი ქვეყანა, რომლებიც შენგენის ზონას არ მიეკუთვნებიან — ირლანდია, რუმინეთი, ბულგარეთი, ხორვატია და კვიპროსი.
  • რუმინეთმა, ხორვატიამ და ბულგარეთმა შენგენის წევრობის მოსაპოვებლად განაცხადი გააკეთეს.
  • შენგენის ზონაში გაწევრიანების მსურველმა ქვეყნებმა უნდა გაიარონ შეფასებების სერია, რათა დადასტურდეს, აკმაყოფილებენ თუ არა გაწევრიანებისთვის აუცილებელ პირობებს.
  • შენგენში გაწევრიანება სხვა საკითხებთან ერთად, მოითხოვს — გარე საზღვრების სათანადო მართვას, უსაფრთხოების ინფორმაციის გაზიარებას და ეფექტურ საპოლიციო თანამშრომლობას.