დღეს, პარლამენტის 24 თებერვლის პლენარულ სხდომაზე, ფარული მიყურადების შესახებ ცვლილებების პაკეტი პარლამენტმა მეორე მოსმენით განიხილა და დაამტკიცა 84 ხმით 5-ის წინააღმდეგ.

მანამდე, პარლამენტმა კენჭი უყარა ოპოზიციის ალტერნატიულ წინადადებებს, თუმცა ინიციატივა პარლამენტმა 4 ხმით 76 წინააღმდეგ ჩააგდო.

დღევანდელი სხდომა პროტესტის ნიშნად დატოვეს საპარლამენტო უმცირესობის, კერძოდ, პარტია ევროპული საქართველოს წევრებმა, რადგან საპარლამენტო უმრავლესობამ ცვლილებათა პაკეტის მუხლობრივ განხილვაზე უარი თქვა. ეკა ბესელიას ინიციატივით და პარლამენტის თავმჯდომარის გადაწყვეტილებით, პარლამენტი პაკეტში შემავალ მთავარ კანონპროექტს არა მუხლობრივად, არამედ თავების მიხედვით განიხილავდა.

23 თებერვალს პარლამენტმა პირველი მოსმენით განიხილა და 89 ხმით 20-ის წინააღმდეგ მხარი დაუჭირა აღნიშნულ საკანონმდებლო პაკეტს.

კანონპროექტის მიხედვით, სახელმწიფო უსაფრთხოების სამსახურის მმართველობის სფეროში შეიქმნება საჯარო სამართლის იურიდიული პირი - საქართვლოს ოპერატიულ-ტექნიკური სააგენტო.

კანონპროექტის განმარტებით ბარათში წერია, რომ სააგენტო თავისი კომპეტენციის ფარგლებში დამოუკიდებლად შეასრულებს მისთვის დაკისრებულ ამოცანებს.

პროექტის მიხედვით, სააგენტოს უფროსის კანდიდატის შერჩევა განხორციელდება 7 წევრისგან დაკომპლექტებული სპეციალური კომისიის მიერ, რომლის შემადგენლობაშიც შევლენ:

  1. საქართველო სახელმწიფო უსაფრთხოების სამსახურის უფროსი - სპეციალური
    კომისიის თავმჯდომარე;
  2. საქართველოს უზენაესი სასამართლოს თავმჯდომარის მოადგილე, რომელსაც
    კომისიის წევრად დანიშნავს საქართველოს უზენაესი სასამართლოს თავმჯდომარე;
  3. საქართველოს პარლამენტის იურიდიულ საკითხთა კომიტეტის თავმჯდომარე;
  4. საქართველოს პარლამენტის თავდაცვისა და უშიშროების კომიტეტის
    თავმჯდომარე;
  5. საქართველოს პარლამენტის ადამიანის უფლებათა დაცვისა და სამოქალაქო
    ინტეგრაციის კომიტეტის თავმჯდომარე;
  6. საქართველოს სახალხო დამცველი;
  7. საქართველოს მთავრობის წარმომადგენელი.

კანონპროექტის თანახმად, საქართველოს სახელმწიფო უსაფრთხოების სამსახურის უფროსი შეარჩევს და კომისიას დასამტკიცებლად წარუდგენს სააგენტოს უფროსობის არანაკლებ სამ კანდიდატს.

კანონის დამტკიცების შემთხვევაში, შემოდის ზედამხედველი მოსამართლის ინსტიტუტი, რომელიც გააკონტროლებს და ზედამხედველობას გაუწევს ელექტრონული თვალთვალის ღონისძიებების აღსრულებას. ზედამხედველი მოსამართლე განისაზღვრება უზენაესი სასამართლოს თავმჯდომარის გადაწყვეტილებით და აღნიშნული ფუნქციის განხორციელება დაეკისრება უზენაესი სასამართლოს ერთ-ერთ მოსამართლეს.