მაკო გომური

20 Jun. 2020, 03:09

ამის ყვირილიც მინდა ზოგჯერ, რომ არავისტი არ ვარ. მე ვარ 19 წლის ბავშვი, რომელსაც უსამართლოდ ესროლეს და ეძებს სამართალს. რადაც არ უნდა დამიჯდეს, ვიპოვი.

ისიც ვიცი, ხშირად მომაძახებენ რომ მე ვლაპარაკობ მაინც და იმათ რა ქნან, ვინც ვეღარასდროს დაილაპარაკებს; რომ მე ვითხოვ მაინც და იმათ რა ქნან, ხმა რომ არ ამოაღებინეს; რომ მე ვიბრძვი და მათ ბრძოლის უფლებაც წაართვეს; რომ მე მიმკურნალეს მაინც და ისენი ცოცხალ-მკვდრები მიატოვეს.

და როდემდე? ასე უნდა შევეგუოთ მომავალშიც ძალადობას? მე არ ვაპირებ. თუნდაც ბრძოლის ბოლოს სულ მარტო დავრჩე, ბოლო წამამდე ვიზამ იმდენს, რომ საკუთარი სამართალი ვიპოვო. [...] ყოველთვის ვეცდები, ვიყო ბოლო, ვისაც ამ ქვეყანაში თვალებს ამოსთხრიან.


კომენტარები

კვირის ტოპ-5

  1. თბილისში ბინების ფასმა მოიმატა — რომელ უბანში ღირს უძრავი ქონება ყველაზე ძვირი
  2. ჩრდილოეთ კორეიდან ბუშტებით გაგზავნილი ნაგავი, სამხრეთ კორეის პრეზიდენტის რეზიდენციასთან ჩამოვარდა
  3. საქართველოში მიწისძვრა მოხდა
  4. "ევოლუშენ ჯორჯიას" განცხადებით, დისკრიმინაციული მიმოწერის ავტორები, კომპანიის გუნდს ტოვებენ
  5. ნოდარ მელაძე: ველით, კალაძის მოთხოვნის საფუძველზე, ტელევიზიის ანგარიშების და ქონების დაყადაღებას

გირჩევთ

ახლა კითხულობენ

ტერაბანკი თვითდასაქმებულებს მათზე მორგებულ სესხებს სთავაზობს

ტერაბანკი თვითდასაქმებულებს იპოთეკურ და სამომხმარებლო სესხებს სთავაზობს. ამ ეტაპზე პროდუქტებით სარგებლობა ძიძებს,…