სამწუხარო რეალობა არის ის, რომ გვესმის, რომ ქრისტე უნდათ, მაგრამ ჩვენ რომ გვიყურებენ, ეკლესია არ უნდათ. ხომ უნდა ვიფიქროთ ამაზე, რომ არ არის აუცილებელი, რომ ეს მათი უღმერთობის ბრალი იყოს. ბევრჯერ მიგრძვნია განწყობა — ქრისტე უნდა და მე კი მღვდელი — არ ვუნდივარ. ნუთუ ეს ჩემი ბრალი არ შეიძლება, იყოს? ნუთუ არ შეიძლება, ვიფიქრო, რომ მე რაღაც ვერ დავანახე, თუ ისეთი სიწმინდე მაქვს, რომ ყველას ქრისტეს დავანახებ? ნუთუ ჩემში პრობლემები არ არის?
კომენტარები