კანის 72-ე კინოფესტივალზე ნაჩვენები საკონკურსო ფილმები ხანგრძლივი აპლოდისმენტებით გამოირჩეოდა. მაგრამ კინოსურათი, სახელწოდებით პარაზიტი, რომელიც სამხრეთ კორეელმა ჯუნ ჰო ბონგმა, საკონკურსო პროგრამაში წარმოადგინა, ფაქტობრივად აპლოდისმენტების თანხლებით მიმდინარეობდა.

რეჟისორის სიტყვებით რომ ვთქვათ, ესაა კომედია ჯამბაზების გარეშე, და ტრაგედია ბოროტი პერსონაჟების გარეშე.

კი-ტაეკის (მსახიობი კანგ-ჰო სონგი Song Kang-ho) ოჯახის ოთხივე წევრი (თავად მამა, დედა, ვაჟი და ქალიშვილი) უმუშევარია, მიწურში ცხოვრობენ და ამ ნახევრადსარდაფიდან უყურებენ ბუნდოვან მომავალს.

შვილს კი ვუს მეგობარი ვაკანსიის შესახებ აცნობებს. კი ვუ ყალბი დიპლომით გასაუბრებაზე მდიდარ ოჯახში აღმოჩნდება, სადაც ასევე ოთხი ოჯახის წევრია. კი ვუ ქალიშვილის რეპეტიტორი ხდება და მას დავალების მომზადებაში ეხმარება.

კეთილგანწყობილი დიასახლისი მასთან საუბარში აღნიშნავს, რომ უმცროსი შვილისთვის ხატვის მასწავლებელიც ესაჭიროება. კი ვუ დიასახლისს გამოცდილ სპეცალისტს შესთავაზებს, რეალურად კი, იმავე ოჯახში საკუთარ დას დაასაქმებს.

ჩვენ თვალწინ ეწყობა და იშლება თავსატეხი, რომელმაც თანამედროვე ცხოვრების მწარე პორტრეტი უნდა დახატოს. როგორ შეიძლება დასრულდეს მდიდარი და ღარიბი ოჯახების შეხვედრა და თანაცხოვრება, როდესაც არც მდიდარმა იცის რა ხდება "მიწის ქვეშ" და ღარიბისთვისაც ფუფუნება სრულიად უცხოა?

მათ შორის გამყოფი ხაზის სიმბოლო ღარიბების სუნია, რომელიც მდიდრებს ეუცხოებათ.

ჯუნ ჰოს ყოველთვის განსაკუთრებულად ელიან ფესტივალებზე. მისი კინოს თარგი სხვისას არასოდეს გავს. თხრობის ფორმას პირველივე წამებიდან მძევლად აყავს მაყურებელი. შეუძლებელია თვალი მოწყვიტო ეკრანს. ფილმებიდან ცალკეული სცენები, როგორც საყვარელი ლექსი, ისე გამახსოვრდება.

როდესაც ქუჩაში მწერების გასანადგურებლად სადეზიფენქციო კვამლს უშვებენ, კი-ტაეკი შვილს ფანჯრებს არ ახურინებს, იმისთვის, რომ დიზიფენქცია მათ სახლში ჩაბუდებულ მწერებსაც შეეხოს. ამ მომაჯადოვებელ სცენაში, კვამლი ღარიბ ოჯახთან ერთად მაყურებელსაც გადაყლაპავს. ისე, როგორც წყალდიდობის სცენის დროს, მათ მსგავსად ეცდები გაქცევას და გადარჩენას.

იუმორთან გაზავებული "სასპენსი" საბოლოოდ სევდიან დრამად იქცევა. მიამიტურად ჩადენილი დანაშაული კი ტრაგედიად.

პარაზიტის ჩვენება, კვენტინ ტარანტინოს პრემიერიდან ორსაათნახევარში გაიმართა. ჰოლივუდიდან სამხრეთ კორეაში გადანაცვლებული ჟურნალისტები აღფრთოვანებულები წერდნენ, რომ ჯუნ ჰო ბონგის ფილმების ჟანრს ვერ განსაზღვრავ. თავად ჯუნ ჰო ბონგია ჟანრი. მის გამოჩენას ფესტივალის მერვე დღეს მართლაც ელექტრო შოკის ეფექტი ჰქონდა.

პარაზიტი მისი მეშვიდე ნამუშევარია. მაყურებელი იცნობს მის ფილმებს Barking Dogs Never Bite, The Host, და Okja.