ადამიანის უფლებების სწავლებისა და მონიტორინგის ცენტრმა (EMC) ევროპულ სასამართლოში ეკომიგრანტი ოჯახების სახელით სარჩელი შეიტანა. წარდგენილი განაცხადი ეხება დუშეთის მუნიციპალიტეტის სოფელ ვეძათხევში, მეწყრული საშიშროების მაღალი რისკის ზონაში მცხოვრები სამი ეკომიგრანტი მოსახლის (ორი ოჯახის) სიცოცხლის დაცვის ვალდებულების შეუსრულებლობას სახელმწიფოს მხრიდან. EMC, როგორც განმცხადებლების წარმომადგენელი, ევროპულ სასამართლოს მიმართავს კონვენციის მე-2 (სიცოცხლის უფლება), მე-8 (პირადი და ოჯახური ცხოვრების უფლება) და მე-13 (უფლება დაცვის სამართლებრივ მექანიზმებზე) მუხლების დარღვევის დადგენის მოთხოვნით.

2014 წლის 12 დეკემბერს სოფელში მცხოვრები 11 ოჯახის სახელით EMC – იმ საქართველოს ოკუპირებული ტერიტორიებიდან იძულებით გადაადგილებულ პირთა, განსახლებისა და ლტოლვილთა სამინისტროს განსახლების საკითხების მარეგულირებელ კომისიასთან სიცოცხლის დაცვის გადაუდებელი აუცილებლობის გამო, განსახლებაზე მოთხოვნის საგამონაკლისო წესით განხილვაზე იშუამდგომლა. 2015 წელს კომისიამ მიიღო გადაწყვეტილება სოფელში მცხოვრები 8 ოჯახის განსახლების შესახებ. თუმცა, განსახლებაზე უარი უთხრეს ნაბისი ზვიადაურის ერთსულიან, ასევე ვეფხვია არდოტელისა და ლია ზვიადაურის ოჯახებს სხვა უძრავ ქონებაზე საკუთრების არსებობის გამო.

EMC-ის ინფორმაციით, განსახლებაზე უარი ემყარებოდა კომისიის არგუმენტაციას, რომ ნაბისი ზვიადაური და მისი შვილი ხვიჩა ზვიადაური ხელოვნურად გახლეჩილ ოჯახს წარმოადგენდა. შესაბამისად ნაბისი ზვიადაურის ოჯახის წევრს ჰქონდა ალტერნატიული საცხოვრებელი, ხოლო ვეფხვია არდოტელისა და ლია ზვიადაურის შემთხვევაში, მათი შვილების მიერ ლია ზვიადაურის დის ბინაში ცხოვრების ფაქტი, გულისხმობდა მათ შეუზღუდავ შესაძლებლობასაც, ესარგებლათ ამავე საცხოვრებლით.

EMC-ის განცხადებით, სამივე ინსტანციის სასამართლოს მიერ მიღებული გადაწყვეტილების მიუხედავად, რომლითაც დასტურდებოდა კომისიის მიერ განსახლებაზე უარის თქმის თაობაზე მიღებული გადაწყვეტილების უკანონობა და უსაფუძვლობა, ასევე, ოჯახების მხრიდან სხვა საკუთრების არარსებობის ფაქტი. კომისიამ სასამართლოს მიერ მიღებული გადაწყვეტილებების საწინააღმდეგოდ, კვლავ ორივე ოჯახის მიმართ განსახლებაზე უარის გადაწყვეტილება მიიღო, ანალოგიური არგუმენტით, რომ განმცხადებლებს შვილის და ნათესავის – დის საკუთრებით შეეძლოთ შეუზღუდავად სარგებლობა.

სახელმწიფოს მიერ კონვენციის მე-2, მე-8 და მე-13 მუხლების დარღვევის გარდა, განმცხადებლების წარმომადგენლები საკითხის სენსიტიურობის გამო, ითხოვენ საქმისთვის პრიორიტეტის მინიჭებას და მის დაჩქარებულად განხილვას.