როგორც ადამიანს, რომელიც ყირიმში და უკრაინის აღმოსავლეთ ნაწილებში შეჭრას ებრძოდა, მამხნევებს ევროპის რეაქცია. 2014 წელს ხშირად იმისთვის, რომ სათანადოდ გვეპასუხა ჩვენ, ვინც თავს დასავლურ დემოკრატიებად აღვწერთ, მათი ხელ-ფეხის ქნევითა და ყვირილით დაყოლიება მიწევდა. რაც შეეხება პუტინს და იმას, თუ სადამდე მიიყვანს ამ ყველაფერს, ამის შესახებ ბევრი ლიტერატურა, ბევრი ანგარიში არსებობს. მე არ ვიცი, ის, ვინც ახლა ამ შეტევას უდგას სათავეში, არის თუ არა იგივე ადამიანი, რომელსაც ვიცნობდი. ის ყოველთვის დაუნდობელი იყო. თქვენ ნახეთ, თუ რა ჩაიდინა მან ჩეჩნეთში. მას არ ადარდებდა მათი განადგურება, ვინც საფრთხედ მიაჩნდა. ეს არ არის ახალი. თუმცა იმას, რომ ის ასეთ სარისკო ფსონს დადებდა, ხუთი წლის წინ ალბათ მაინც ვერ ვიწინასწარმეტყველებდი.
კომენტარები