საქართველოს დემოკრატიულმა ინიციატივისა(GDI) და ადამიანის უფლებათა ცენტრის (HRC) ანგარიშების მიხედვით, კასპის მუნიციპალიტეტის სოფლებში მოსახლეობის უმრავლესობას ენობრივი ბარიერის გამო სახელმწიფო სტრუქტურებთან ურთიერთობისას პრობლემები ექმნებათ.

სოფლებში მიქელწყარო, ფერმა, აღაიანი და ხიდისყური მოსახლეობის უმრავლესობა აზერბაიჯანული თემის წარმომადგენელია. ფოკუს ჯგუფებში მონაწილეთა თქმით, ქართული ენის არცოდნა განსაკუთრებით აისახება აღნიშნული თემის წარმომადგენელი ახალგაზრდების სასწავლო პროცესში მონაწილეობაზე, ვინაიდან საგანმანათლებლო დაწესებულებებში მხოლოდ ეთნიკურად ქართველი მასწავლებლები ასწავლიან, რომლებიც არ ფლობენ აზერბაიჯანულს.

ეთნიკურად აზერბაიჯანელი მოსახლეობა ვერ უყურებს ქართულ არხებს და ვერ კითხულობს ქართულ პრესას. ქართული ენის არასათანადოდ ცოდნის გამო აზერბაიჯანული თემის წარმომადგენელი ახალგაზრდები ვერ აბარებენ ქართულ უმაღლეს სასწავლებლებში და ვერ ახდენენ სრულფასოვან ინტეგრაციას საზოგადოებაში.

რაც შეეხება კასპის მუნიციპალიტეტის სომხურენოვან მოსახლეობას, მათთვის ფუნქციონირებს სომხური სკოლები, თუმცა აქ ინტეგრაციის პრობლემა სხვა კუთხით დგას - აღნიშნულ სკოლებში სწავლა ნაწილობრივ სომხური სასკოლო მასალით მიმდინარეობს, ხოლო სახელმწიფო ენის სწავლება არასათანადოდ ხორციელდება, რის გამოც სომხური თემის წარმომადგენლებიც ვერ ახერხებენ დანარჩენ მოსახლეობასთან სრულფასოვან ინტეგრირებას.

ისევე, როგორც სხვაგან, ენობრივი ბარიერის პრობლემაზე ისაუბრეს ქ. რუსთავის 7 არაქართული ეთნოსის წარმომადგენლებმაც და აღნიშნეს, რომ ქართულის არცოდნა მნიშვნელოვნად ართულებს მათ ურთიერთობას საჯარო დაწესებულებებთან.

სოფელ ყარაჯალაში შეხვედრისას, ადგილობრივი აზერბაიჯანული თემის წარმომადგენლები აპელირებდნენ ინფორმაციულ ვაკუუმზე, რომელიც ასევე გამოწვეულია სახელმწიფო ენის არცოდნით.

მათი განცხადებით, ეთნიკურად აზერბაიჯანელი მოსახლეობა ვერ უყურებს ქართულ არხებს და ვერ კითხულობს ქართულ პრესას. ქართული ენის არასათანადოდ ცოდნის გამო აზერბაიჯანული თემის წარმომადგენელი ახალგაზრდები ვერ აბარებენ ქართულ უმაღლეს სასწავლებლებში და ვერ ახდენენ სრულფასოვან ინტეგრაციას საზოგადოებაში:

"პრობლემის სათავე ბაგა-ბაღიდან იწყება, სადაც მასწავლებლები ბავშვებს არ ასწავლიან ქართულს და აზერბაიჯანულად ესაუბრებიან".

პროექტის განხორციელებისას ახალქალაქის ოფისის იურისტის მიერ სამართლებრივი დახმარება გაეწია ეთნიკური უმცირესობის წარმომადგენელ ქალს, რომელსაც ალიმენტის მოთხოვნის საქმის წარმოებისთვის ესაჭიროებოდა სახელმწიფო ენის მცოდნე იურისტის დახმარება.

პრობლემის სათავე ბაგა-ბაღიდან იწყება, სადაც მასწავლებლები ბავშვებს არ ასწავლიან ქართულს და აზერბაიჯანულად ესაუბრებიან.

სასამართლო სამართალწარმოების შედეგად შეწყდა ქორწინება და მეუღლეს ორი არასრულწლოვანი შვილის სასარგებლოდ დაეკისრა ალიმენტის გადახდა.

ასევე, ახალქალაქის ოფისის იურისტს მიმართეს ახალშობილის მშობლებმა, რომლებიც სახელმწიფო ენის არცოდნის გამო ვერ ახერხებდნენ ადგილობრივ თვითმმართველობის ორგანოსთან სათანადო კომუნიკაციას ახალშობილისთვის ერთჯერადი დახმარების მისაღებად. კვალიფიციური წარმომადგენლობის შედეგად მათ შეძლეს კუთვნილი, ერთჯერადი დახმარების მიღება

„საქართველოს დემოკრატიულმა ინიციატივამ“ (GDI) და ადამიანის უფლებათა ცენტრმა (HRC) ანგარიშების: „უმცირესობათა უფლებების გაუმჯობესება სტრატეგიული სამართალწარმოების გზით“ (GDI) და „ქალების, რელიგიური და ეთნიკური უმცირესობების უფლებები“ (HRC) პრეზენტაცია დღეს გამართეს.