ანრი ოხანაშვილისნაირი ადამიანი რომ არსებობს, არ მჯერა. გამპრავებლები არ მიკვირს: ზოიძე, ხულორდავა, ჩუგოშვილი მარტივი მოვლენაა. ამის სინაცრისფრეს დამატებული "ყველაფერს ვიზამ, ოღონდ გალსტუკი მიჭერდეს"... სარკეში ვხედავ, როგორ უღიმის თავის თავს, კაბინეტში დიდ სკამში რომ ჯდება, ეს გრძნობა, აი, საერთოდ ყველაფერზე აწერინებს ხელს...
კომენტარები