რაც მაშფოთებს არის ის, რომ მუდმივად არავინ არ გვეთანხმება ამ კანონპროექტებში. ეს უკვე რაღაცნაირ ფორმას იღებს. მესმის, რომ ჩვენ შეგვიძლია ხმების საკმარისი რაოდენობა შევკრიბოთ და მხარი დავუჭიროთ, მაგრამ ხომ შეიძლება ისე წავიყვანოთ ეს პროცესი, რომ ერთი მხარდამჭერი მაინც ვიპოვოთ გარეთ, ვინც სიტყვაზე ამ პროცესს მხარს დაუჭერს და კიდევ უფრო მეტად გააძლიერებს.
ასე სულ სიარული, სიჯიუტე, არავის გათვალისწინება, მეუხერხულება უკვე ეგ მომენტი, რომ ვიღებთ ისეთ გადაწყვეტილებებს, რომლებიც პრინციპში სწორია, მაგრამ ჩვენს გარდა ამას მხარდაჭერა სჭირდება საზოგადოებისგანაც. მარტო ტექნიკური მხარე ხომ არაა, 50 კაცმა ხმა მისცეს. იქნებ ცოტა მეტი დრო დავუთმოთ იმ ხალხს, მოვუსმინოთ, თუ არ გვინდა განსხვავებული აზრის მოსმენა, მესმის, არ არის ხანდახან ადამიანისთვის ეს სასიამოვნო, მაგრამ ჩვენ ხომ გვევალება, მთავრობას ევალება.
კომენტარები