ვაიოლა დევისი

13 Sep. 2018, 02:20

უამრავ როლზე მითქვამს უარი, თუმცა არის ისეთები, რომლებსაც დავთანმხდი და ახლა ამას ვნანობ. The Help მათ სიას მიეკუთვნება. ეს სინანული გადასაღებ მოედანზე მიღებულ გამოცდილებას არ ეხება, პირიქით, ბედნიერი ვარ, რომ ისეთ მსახიობებთან, სცენარისტებთან და რეჟისორთან მომიწია მუშობა, როგორიც ამ ფილმს ჰყავდა.

ეს სინანული იმ შეგრძნებების ბრალია, რომელიც ყოველი გადასაღები დღის დასრულების შემდეგ მქონდა. ვგრძნობდი, რომ ეს არ იყო იმ მოსამსახურე ქალების ხმა, რომლებიც ხალხს აუცილებლად უნდა გეგო. მე ვიცნობდი ეიბილინს, ვიცნობდი მინისაც. პერსონაჟები, რომლებსაც ვთამაშობდით ახლობელია, ასე იუვნენ ბებიაჩემი და დედაჩემი. როდესაც ფილმს აკეთებს ამ ქალებზე, მაშინ აუცილებლად უნდა გაიგო და გააცნობიერო, თუ რას გრძნობდნენ მოსამსახურეები 1963 წელს, როდესაც თეთრკანიანების ოჯახში მოახლეებად მუშაობდნენ და ბავშვებს ზრდიდნენ. სამწუხაროდ მე ეს ხმები ფილმში ვერ გავიგე. 


კომენტარები

კვირის ტოპ-5

  1. ისრაელის ევროვიზიაზე დაშვების გამო, ოთხი ქვეყანა კონკურსს ტოვებს
  2. დადექი თიბისის დეკემბრის მარათონის სასტარტო ხაზზე თიბისის მობაილბანკში
  3. 5 მთავარი ფაქტორი, რომლებიც ბინის შეძენამდე ყველამ უნდა გაითვალისწინოს — რჩევები Maqro Development-ისგან
  4. ვის და რას ვუსმენდით 2025-ში — ნახეთ Spotify-ის წლის შეჯამება
  5. მუსიკოსები თეთრი სახლის წინააღმდეგ — საბრინა კარპენტერის პასუხი დონალდ ტრამპს

გირჩევთ

ახლა კითხულობენ

გადახედვა

ღრმად ვართ შეშფოთებულნი მართული დეზინფორმაციის კამპანიებისა და ზოგიერთი აქტორის კოორდინირებული ქმედებებით — მაკა ბოჭორიშვილმა ეუთო-ს მინისტრთა საბჭოში

"ღრმად ვართ შეშფოთებულნი მართული დეზინფორმაციის კამპანიებისა და ზოგიერთი აქტორის კოორდინირებული ქმედებებით, რომლებიც…