ისეთი შეგრძნება მქონდა, თითქოს ჩემი დოკუმენტური ცხოვრება ტანსაცმელში გადავიტანე. ეს კოლექცია საქართველოს მივუძღვენი, ქვეყანას, სადაც მე და ჩემი ძმა გურამი 90-იან წლებში გავიზარდეთ. იქ სადაც მე ვცხოვრობდი, ომი იყო. მინდოდა რომ ჩემი ბრაზის, შიშისა და ტკივილის წინააღმდეგ ამ შოუთი გამოვსულიყავი. ეს ისაა, რაც აქამდე არ მინდოდა რომ გამხსენებოდა, რადგან ის წარსულში დამაბრუნებდა.
გადავწყვიტე, რომ ეს უნდა გამეკეთებინა და შემოქმედებითი მხრივ, ასეთი ბედნიერი არასდროს ვყოფილვარ. მივხვდი, რომ შემეძლო ამის გასაჯაროება.
კომენტარები