ვინც არ იცით, ვინ არიან თამბლერა-ადმინ 13-15 წლის გოგო ბიჭები, ახლავე აგიხსნით:

ისინი არიან დეპრესიული, ცხოვრებით იმედგაცრუებული, პოეტური და მგრძნობიარე სულის, სიყვარულზე დანატრებული და თინიეჯერულ ასაკში ეგზისტენციალურ კრიზისში მყოფი ყოვლად გაუგებარი არსებები, რომლებიც წერენ ისეთ მოთხრობებს, როგორიცაა:

"გოგოს ბიჭის მკერდზე ეძინა. გოგოს რომ არ გაღვიძებოდა, ბიჭმა გული გააჩერა" - და მოკვდა. ანუ მთელი მათი რომანტიზმი გადის სიკვდილზე, ტკივილზე, ადამიანის დაკარგვაზე, მარტოობასა და სხვა ასეთ დეპრესიულ ემოობაზე. ახლა წარმოვიდგინოთ, როგორ დაწერდნენ ეს ადამიანები სხვადასხვა ნაწარმოებს.

ანა კარენინა - ლევ ტოლსტოი

ფოტო: Universal

გოგოს ბიჭი უყვარდა.
ბიჭსაც უყვარდა გოგო, მაგრამ ცოლად ვერ მოჰყავდა.
"ჯერ სამსახური უნდა ვიშოვოო და მერე მოგიყვან ცოლადო."- ეუბნებოდა. ერთ დღესაც, ბიჭი მოსკოვში წასასვლელად ემზადებოდა. ქალაქში მატარებლით წასვლა უწევდა, ის კი სადგურიდან შორს ცხოვრობდა და თუ მატარებელს ვერ მიასწრებდა, გასაუბრებაზე დააგვიანდებოდა.
ბიჭმა იმ დილას მატარებელს მიუსწრო.
სადგურზე რაღაც ჩოჩქოლი იყო, მაგრამ ამისთვის დრო არ ჰქონდა.
ჩავიდა ბიჭი მოსკოვში, მიიღეს სამსახურში და უკან დაბრუნდა.
გოგონა სადგურზე არ დახვდა. სამაგიეროდ, დახვდა ძმაკაცი, რომელმაც უთხრა:

"შენ რომ მატარებელზე არ დაგეგვიანა, ლიანდაგში ჩახტა, რომ შეეჩერებინა, მაგრამ მატარებელმა გადაუარა და შენი ცოლი ახლა სამოთხეში გელოდებაო."

ბეჭდების მბრძანებელი - ჯ.რ.რ. ტოლკინი

ფოტო: New Line Cinema

საურონს გოგო უყვარდა.
მაგრამ გოგო თავს იფასებდა. ცოლად არ გამოგყვები, სანამ ისილდურმა რომ ბეჭედი წაგართვა იმას არ დამიბრუნებო.
საურონი სევდისგან მხოლოდ თვალიღა იყო დარჩენილი.
აფრინა თავისი ნაზგულები, ორკები და ურუკ-ჰაები ბეჭდის მოსატანად.
მოუტანეს ბეჭედი და მისცეს ქუთუთოებში, მას ხომ ხელები არ ჰქონდა.
საურონი გახარებული ელოდებოდა გოგოს მოსვლას, მაგრამ ის არ ჩანდა, ის ხომ დილამდე არ მოდიოდა ხოლმე.
საყვარელის ლოდინში საურონს დააცემინა და ბეჭედი გაუვარდა და ლავაში ჩაუვარდა.

მეორე დილას გოგო მოვიდა, მაგრამ მორდორის შავი კარიბჭე დაკეტილი დახვდა, იქ კი საურონის ძმაკაცი სარუმანი იდგა და უთხრა:

"შენ რომ ბეჭედი მოინდომე, ის იპოვა, მაგრამ ლავაში ჩაუვარდა და მთელი მორდორი მიწაში ჩაინთქაო".

სამეფო კარის თამაშები - ჯორჯ მარტინი

ფოტო: HBO

ერთხელ ჯონ სნოუს სამი ყორანი მიუვიდა.
1. "მამაშენის მკვლელი დავიჭირეთ, ჰარენჰალში მოდი".
2. "ძმებს მაგარი სუფრა გვაქვს გაშლილი, რივერრანში გელით".
და
3. "გასაჭირში ვარ ძმაო, ტრიდენტთან გელოდები".

ჯონ სნოუ დედამისთან ვერ მივიდა რჩევის საკითხად, იმიტომ რომ არ ჰყავდა და არც იცოდა ვინ იყო.
ამიტომ რაინდულად მოქცევა გადაწყვიტა და წავიდა ტრიდენტთან.
იქ მისულს თავისი საძმაკაცო დახვდა, მათ ეტლის საბარგულში ილაი პეინი და ჯოფრი ბარათეონი ჰყავდათ გამომწყვდეული, რომლებსაც თავები დააჭრეს და ბოლოს საქეიფოდ წავიდნენ რივერრანში.
მაგრამ ჯონ სნოუს გაუტყდა, რომ ძმაკაცებმა ასე გამოსცადეს და გზაში ყველა დახოცა.

ჰარი პოტერი - ჯოან როულინგი

ბიჭს გოგო უყვარდა.
გოგოს არ უყვარდა. გოგოს სხვა უყვარდა და ეს ბიჭი დაფრენდზონებული ჰყავდა, მას ხომ ნამდვილ მეგობრად თვლიდა.
გოგო პრინცზე ოცნებობდა. პრინცი კი არ ჩანდა, პრინცები ხომ არ არსებობენ.
ბიჭი ჯადოქარი იყო, ანიმაგუსი, მას ხომ ცხოველად გადაქცევა შეეძლო.
ერთ დღეს ბიჭმა გოგოს cuteness overload-ით თავის მოწონება გადაწყვიტა. მის ოთახში შევიდა და ბაყაყად გადაიქცა, მერე იქვე ტუმბოზე შემოჯდა.
იფიქრა, გოგო მაკოცებს, მე კი ამ დროს ადამიანად გადმოვიქცევი, პრინცად ჩამთვლის და შემიყვარებსო.

გოგო ოთახში შემოვიდა.
ტუმბოზე ბაყაყი დაინახა.
და უცებ იკივლა, მას ხომ ბაყაყების ეშინოდა.
ხელში მომარჯვებული წიგნი აიღო და ბაყაყი ადგილზე მიაჭყლიტა.
"always" ამოიყიყინა ბაყაყმა.
წვიმა წამოვიდა.

რომეო და ჯულიეტა - უილიამ შექსპირი

ფოტო: BHE Films

ნუ პრინციპში იგივე იქნებოდა.