მგზავრობის აუტანლობა მსოფლიოს მასშტაბით უამრავ ადამიანს აწუხებს. თვითმართული მანქანების ერის მოახლოებასთან ერთად, მეცნიერებს გაუჩნდათ კითხვა: როგორ მოვიქცეთ, რომ გულისრევის შეგრძნებამ კომფორტულად მგზავრობა არ ჩაგვიშალოს?

მგზავრობის დროს გულისრევის შეგრძნებას ჩვენი აღქმისა და რეალური მოცემულობების კონფლიქტი იწვევს. მანქანით გადაადგილებისას ტვინი ურთიერთსაწინააღმდეგო გზავნილებს იღებს იმის შესახებ, თუ რა ხდება ჩვენს თავს (ტვინს ვერ გადაუწყვეტია, გადაავაადგილდებით თუ ვსხედვართ. სინამდვილეში, ორივეს ერთად ვაკეთებთ). ეს პრობლემა ნაკლებად აწუხებთ მძღოლებს, რომლებიც გზას შეუფერხებლად უყურებენ. სწორედ ეს ფაქტი აღმოჩნდა ინსპირაცია მეცნიერებისთვის, რომლებმაც მგზავრობის აუტანლობასთან შესაბრძოლებლად საინტერესო გზა მოიფიქრეს.

ახალი ტექნოლოგია, რომლის პროტოტიპზე მუშაობა ახლა მიმდინარეობს, მოძრაობის ოპტიკურ ილუზიას შექმნის. გამოსახულება მანქანის სიჩქარესთან იქნება სინქრონიზებული, რაც ცუდად გახდომის რისკებს მინიმუმამდე შეამცირებს. სათვალის მსგავსი მოწყობილობის დახმარებით, შესაძლებელია ტვინის "მოტყუება" იმგვარად, რომ მას ეგონოს, თითქოს სივრცეში გადავაადგილდებით.

იმ მგზავრებისთვის, რომლებსაც ფიზიკურად არ შეუძლიათ გრძელ გზაზე მანქანით გადაადგილება, ახალი ტექნოლოგია შვებისმომგვრელი იქნება.

“მომავლის ავტომობილებში ყველანი მგზავრები ვიქნებით, შესაბამისად მგზავრობის აუტანლობა უკვე მძღოლების პრობლემაც გახდება", - ამბობს ერთ-ერთი მკვლევარი, მაიკლ სივაკი.

მეცნიერების პარალელურად ამ პრობლემის მოგვარებას კომპანიებიც ცდილობენ. გასულ წელს Uber-მა ე.წ სენსორული სტიმულაციის სისტემა წარმოადგინა, რომელიც ვიბრაციულ სკამებსა და ჰაერის ძლიერ ნაკადებს ეფუძნება და სალონში ჯდომისას მოძრაობის ილუზიას ქმნის. გარდა ამისა, მანქანაში იქნება ნათურები, რომლებიც უკან მსხდომ მგზავრებს სიჩქარის ცვლილების ან მოძრაობის მიმართულების შეცვლის შესახებ აცნობებს.

"ამ საკითხის გადაჭრის გარეშე, შესაძლოა, თვითმართული მანქანების რევოლუცია, არც კი შედგეს", - აღნიშნავს სივაკი.

ჩვენ კი ისღა დაგვრჩენია, დაველოდოთ, როდის გახდება ახალი ტექნოლოგია ჩვეულებრივი მოკვდავებისთვის ხელმისაწვდომი.