1862 წელს, ფრანგმა ნევროპათოლოგმა გიიომ დიუშენმა ექსპერიმენტი ჩაატარა: იმის გასაგებად, თუ სახის რომელ კუნთებს ვიყენებთ ამა თუ იმ გამომეტყველების მისაღებად, მცირეოდენი ელექტრობით მათი სტიმულირება სცადა. ასე შეიტყო, რომელი კუნთები გამოიყენება, მაგალითად, ღიმილისთვის, მოღუშვისთვის, ტირილისთვის და სხვა.

თუმცა, ეს ცდები, მისი მონაწილეების გამო, ჯერ კიდევ იმ დროს იქცა საკამათო ექსპერიმენტად. დიუშენის ექსპერიმენტში მონაწილეობის სურვილი მაინცდამაინც ბევრს არ გამოუთქვამს, ასე რომ, გავრცელებული ცნობით, მან ფსიქიკური პრობლემების მქონე პაციენტებიც ჩართო ცდებში. და მართალია, მხოლოდ მცირეოდენ ელექტრობას იყენებდა კუნთების სტიმულირებისთვის და ამტკიცებდა, ეს მტკივნეული არ არისო, ექსპერიმენტი მაინც უსიამოვნო სპაზმებს იწვევდა. ზოგიერთი წყაროს ცნობით, დიუშენმა ცდებისთვის განსაკუთრებით მძიმე დანაშაულებისთვის დასჯილი ადამიანების თავებიც კი გამოიყენა.

ნევროპათოლოგის ექსპერიმენტის შედეგები ფოტომასალამ შემოგვინახა. ეს ფოტოები, რომლებიც, ერთი შეხედვით, სასაცილოა, თვალიერებისას მაინც უცნაურ შეგრძნებას გგვრის. სურათებში სულ ხუთი სხვადასხვა ადამიანი ჩნდება: პატარა გოგო, ახალგაზრდა ქალი, ასაკოვანი ქალი, ახალგაზრდა კაცი და ასაკოვანი კაცი. ეს უკანასკნელი, რომელსაც დიუშენი შეზღუდულ გონებრივ შესაძლებლობებს და "მეტ-ნაკლებად არაფრით გამორჩეულ გარეგნობას" მიაწერდა, ექსპერიმენტის მთავარი გმირი გახლდათ და ცდების შედეგები, ნაოჭების სიმრავლის დამსახურებით, ყველაზე თვალსაჩინოდ სწორედ მის მიმიკებზე აისახა.

რამდენად ეთიკური იყო ფრანგი მეცნიერის ექსპერიმენტი, ეს დღესაც სადავო თემაა, მაგრამ იგი მედიცინის სფეროში საკმაოდ გავლენიან ფიგურად იქცა. დღეს ხუთი სხვადასხვა ნევროლოგიური დაავადება ატარებს მის სახელს, ყველაზე გულწრფელ ღიმილად კი, არც მეტი, არც ნაკლები, "დიუშენის ღიმილი" მიიჩნევა. დიუშენის ღიმილი ნამდვილი ბედნიერების აღმნიშვნელ ემოციას ჰქვია — როცა გაღიმება არა მხოლოდ ბაგეების კუთხეების აწევით, თვალების გასწვრივ ნაოჭების წარმოქმნითაც გამოიხატება.

2019 წელს მკვლევრებმა დაასკვნეს, რომ დიუშენის ღიმილი ემოციების გაკონტროლებაშიც გვეხმარება — მაგალითად, ადამიანები, რომლებიც საზოგადოებისგან გარიყულად გრძნობენ თავს, დიუშენის ღიმილით სტრესულ სოციალურ სიტუაციებში უკეთ მართავენ თავიანთ ემოციებს.

სხვათა შორის, გიიომ დიუშენს ასევე მიეწერება კუნთოვანი დისტროფიის აღმოჩენა 1860-იან წლებში. კუნთოვანი დისტროფიის ყველაზე გავრცელებული ფორმა სწორედ ფრანგი ნევროპათოლოგის სახელს ატარებს, რადგან დიუშენმა იგი პირველმა აღწერა; არადა, მისი გამომწვევი გენი 1980-იანებამდე არ აღმოუჩენიათ.

რაც შეეხება გიიომ დიუშენის საკამათო ექსპერიმენტს, მისი შედეგების ამსახველი ფოტოები ასე გამოიყურება:

1. გაოცება

2. სიამოვნება

3. შიში

4. ტკივილი

5. ბუნებრივი ღიმილი

6. უკმაყოფილება

7. სისასტიკე

8. სიხარული

9. აგრესია

10. ტირილი

11. ზიზღი

12. ყალბი ღიმილი

13. ყურადღება

14. არშიყი

15. დაბოლოს — ისევ შიში