საქართველოს საკონსტიტუციო სასამართლო მოსამართლეების — გიორგი კვერენჩხილაძის და თეიმურაზ ტუღუშის განსხვავებულ მოსაზრებას აქვეყნებს.

მოსამართლეებმა არ გაიზიარეს კოლეგების გადაწყვეტილება რუსული კანონის არ შეჩერებასთან დაკავშირებით. მათი აზრით, საქართველოს საკონსტიტუციო სასამართლოს უნდა დაეკმაყოფილებინა მოსარჩელე მხარის შუამდგომლობა და საქმეზე საბოლოო გადაწყვეტილების მიღებამდე, შეეჩერებინა "უცხოური გავლენის გამჭვირვალობის შესახებ" [რუსული] კანონის სადავო ნორმების მოქმედება.

კვერენჩხილაძე და ტუღუში მიიჩნევენ, რომ საკონსტიტუციო სასამართლომ სათანადოდ ვერ შეაფასა ე.წ უცხოური გავლენის გამჭვირვალობის შესახებ კანონის მასტიგმატიზებელი ეფექტი და რეპუტაციის შელახვის მაღალი რისკი იმ ორგანიზაციებთან დაკავშირებით, რომელთაც [უცხოური გავლენის გამჭვირვალობის] რეესტრში რეგისტრაცია მოუწევთ.

უფრო კონკრეტულად, მოსამართლეები მიუთითებენ, რომ წინამდებარე საქმის ფარგლებში, კოლეგებმა არასწორად შეაფასეს შედეგები, რომლებიც შეიძლება, მოჰყვეს ორგანიზაციებისათვის "უცხოური ძალის ინტერესების გამტარებელი ორგანიზაციის" სტატუსის მინიჭებასა და ამ სახელით რეესტრში რეგისტრაციას.

მოსამართლეები მიიჩნევენ, რომ სადავო ნორმების მოქმედების პირობებში, სახელმწიფოს მიერ ორგანიზაციებისთვის ცალსახად ნეგატიური კონოტაციის მქონე სახელის დარქმევა და ამავე სახელწოდებით რეესტრში რეგისტრაციის დავალდებულება კითხვის ნიშნის ქვეშ აყენებს მათ დამოუკიდებლობას — მოიაზრებს რა მათ სხვა სუბიექტების ინტერესების გამტარებელ პირებად, რაც ფუნდამენტურად აზიანებს ორგანიზაციების საქმიან რეპუტაციას, სანდოობას და საზოგადოებაში აჩენს მათდამი მტრულ, მასტიგმატიზებელ დამოკიდებულებას.

მოსამართლეები აგრეთვე არ იზიარებენ ნორმის შინაარს, რომლის მიხედვითაც სახელმწიფოს ეძლევა, მათ შორის, კონფიდენციალური ინფორმაციის მოპოვების და საჯაროდ გამოქვეყნების უფლება, რამაც შეიძლება გამოიწვიოს საქართველოს კონსტიტუციის მე-15 მუხლით დაცული პირადი და ოჯახური ცხოვრების ხელშეუხებლობის უფლების მყისიერი და შეუქცევადად დარღვევის საფრთხე.

საქართველოს საკონსტიტუციო სასამართლოს მოსამართლეების — გიორგი კვერენჩხილაძისა და თეიმურაზ ტუღუშის განსხვავებულ მოსაზრებას შეგიძლიათ გაეცნოთ — აქ.