ამ კანონით დაზარალდება ჩვენი თავისუფლება, ჩვენი სამოქალაქო ჩართულობა, რაც მთავარია, ჩვენი ქვეყნის დემოკრატიის ხარისხი. ამით, რა თქმა უნდა, დაზარალდება საზოგადოების ის ნაწილი, რომელიც ისედაც დაჩაგრული იყო, ვისი უფლებაც ირღვეოდა და ვისაც რესურსებთან ნაკლები ხელმისაწვდომობა ჰქონდა.
რა თქმა უნდა, ძალიან გვაშინებს ეს კონკრეტული სიტუაცია. ზუსტად ეს ეხმარებოდა დაჩაგრულ ჯგუფებს: პროექტები, სხვადასხვა ფონდები, ორგანიზაციები. მე შემიძლია ვთქვა, რომ ქალაქ მარნეულში არის ერთ-ერთ სოფელი, სადაც ქალებმა იაქტიურეს, დაწერეს პროექტები და ფაქტობრივად, იმ ადამიანებმა ააშენეს თავიდან სოფელი. განვითარდა სოფლის მეურნეობა, რამდენიმე მათგანი მეწარმე ქალი გახდა, წარმატებული ადამიანი და ეს იყო ძალიან მნიშვნელოვანი ნაბიჯი მათთვის.
მე ქვემო ქართლს წარმოვადგენ, ძირითადად ეთნიკური უმცირესობების ჩართულობის კუთხით და ძალიან ბევრს ვმუშაობ, როგორც სამოქალაქო აქტივისტი ამ სექტორის წარმომადგენელი. რა თქმა უნდა, ჩემი აქტივიზმი და ჩართულობაც დაკავშირებულია მსგავს პროექტებთან, დახმარებასთან. არაფორმალურმა განათლებამ მომცა ბევრი რამე, რომ უკეთესად ვიპოვო ჩემი ადგილი ქართულ საზოგადოებაში, უკეთესად უნდა ვიყო ინტეგრირებული ჩემს ქვეყანაში და მივიღო მონაწილეობა მშენებლობის პროცესში. რა თქმა უნდა, ეს დიდი მხარდაჭერა იყო ჩვენთვის და მე უბრალოდ არ მინდა, ჩვენი დაწყებული გზა, რომელზეც წლები აქტიურად ვმუშაობდით და სულ ვცდილობდი საზოგადოება დამერწმუნებინა, რომ ეაქტიურათ და ჩვენი ჩართულობა შეცვლიდა ბევრ რამეს, ახლა ძალიან ვნერვიულობ მაგაზე, რომ ჩვენი დაწყებული პროცესი შუა გზაში დარჩება და არ მინდა, რომ სხვადასხვა მოწყვლადმა ჯგუფებმა იმედი დაკარგოს ამ ქვეყანაში.
კომენტარები