საქართველოში უცნაური მდგომარეობაა, მთავრობა პრორუსულ ღირებულებებს უჭერს მხარს და იმავდროულად სურს, ევროპულ ბაზარსა და ფულზე ჰქონდეს წვდომა. ძალიან საკვირველ ფაქტად ჩაიწერება ისტორიაში, რომ საქართველოს ხელისუფლება 2022-2023 წლებში განაგრძობს უკრაინისადმი უპატივცემულობას ევროპის რუსული ექსპანსიონიზმის პროცესისგან გათავისუფლებისას.
ფენომენალურია ისიც, რომ ქვეყანა, რომელიც 2000-იან წლებში დემოკრატიული ტრანსფორმაციის მაგალითად მიიჩნეოდა, დღეს დაუბრუნდა რაღაც უცნაურ მდგომარეობას, როცა რეფორმატორი პრეზიდენტის ციხეში მოკვლა უნდათ. გესმით როგორ გამოჩნდება ეს ისტორიის წიგნებში.
როცა კიევი თბილისს სააკაშვილის უკრაინაში ან სხვა ქვეყანაში მკურნალობის მიზნით გადაყვანისკენ მოუწოდებს, ამას არა პოლიტიკური, არამედ ჰუმანიტარული მიზნებით აკეთებს. ჩემთვის ეს მნიშვნელოვანია, რადგან სიმბოლური ჟესტია და აჩვენებს იმას, რომ საქართველო მიუხედავად მისი პოლიტიკური პრეფერენციებისა, არაა დეჰუმანიზირებული ქვეყანა. თუ მათ მოსწონთ რუსეთი, ღმერთი მათკენ, ასე იყოს, მაგრამ არის ჰუმანიტარული კომპონენტები, რაც სწორად უნდა აირჩიონ [მთავარი არხის თარგმანი].
კომენტარები