წყენას ვივიწყებ ტოტალურად. ის კი არა, რომ არ მწყინს, ძალიან ბევრი რამე მწყინს — მახსოვს ის, რომ ზოგადად ვიღაცამ მაწყენინა, მეგობრებზე ვლაპარაკობ და არა პოლიტიკურზე. მაგრამ რატომ და რაზე იყო აღარ მახსოვს. ალბათ, იმიტომ, რომ ეს არ არის ისეთი მნიშვნელოვანი ნაწილი, რომ დავიტვირთო მეხსიერება. მაქვს ძალიან სელექტიური მეხსიერება. ყველა გეტყვით, რომ რაღაცები ისე მავიწყდება, თუ არ მაინტერესებს ან იმ დროს არ არის ცენტრალური, როგორც ჩანს, ჩემი მეხსიერება თავს იცავს ბევრი, ზედმეტი დატვირთვისგან.
კომენტარები