შენიშვნა: სტატია არ შეიცავს სიუჟეტთან დაკავშირებულ კონკრეტულ სპოილერებს, თუმცა კინოკრიტიკოსების შეფასებებმა, შესაძლოა, ფილმის შესახებ წინასწარი ემოციური შთაბეჭდილებები შეგიქმნათ.

27 სექტემბერს სან-სებასტიანის საერთაშორისო კინოფესტივალზე ქართველი რეჟისორი დეა კულუმბეგაშვილი ნამდვილი ტრიუმფატორი გახდა: მისმა სადებიუტო სრულმეტრაჟიანმა მხატვრულმა ფილმმა დასაწყისი ოთხ მთავარ ნომინაციაში გაიმარჯვა, მათ შორის ოქროს ნიჟარა გადაეცა, როგორც წლის საუკეთესო ფილმს.

მანამდე, ივნისის დასაწყისში ცნობილი გახდა, რომ დასაწყისი კანის კინოფესტივალის ოფიციალურ საკონკურსო პროგრამაში მოხვდა და მართალია, ფესტივალი წელს პანდემიის გამო აღარ ჩატარდა, თუმცა ოქტომბრის მეორე ნახევარში ოთხ საკონკურსო ფილმის ჩვენება მაინც გაიმართება, მათ შორის კი იქნება დეა კულუმბეგაშვილის კინოსურათიც.

ბოლო პერიოდში ამ ახალგაზრდა ქართველი ხელოვანის ნამუშევრის შესახებ უცხოურ მედიაში აქტიურად წერენ და ამ სტატიაშიც სწორედ მისი ფილმის შესახებ ჟურნალისტებისა თუ კინოკრიტიკოსების რამდენიმე გამორჩეულ შეფასებას გთავაზობთ.

გაი ლოდჯი, Variety:

"დასაწყისი, რომლის ბიუჯეტი მწირი იყო, შთაგონებულია შანტალ აკერმანისა და მიხაელ ჰანეკეს შემოქმედებით, ამავდროულად კი ეტყობა კარლოს რეიგადასის კვალი, რომელიც ფილმის აღმასრულებელი პროდიუსერია. ამ დეტალების გაერთიანება კი 34 წლის კულუმბეგაშვილის უნიკალურ ნიჭს გვაჩვენებს. სან-სებასტიანის კინოფესტივალის ჟიურის თავმჯდომარემ, ლუკა გუადანინომ ფილმისთვის მთავარი ჯილდოს გადაცემისას სანაქებო სიტყვები არ დაიშურა და მათ შორის მას "გამოცხადება" უწოდა".

ფოტო: MUBI

დევიდ ერლიხი, IndieWire:

"დასაწყისში კადრის საზღვრები, რომელშიც მოქცეულია სხვა ყველაფერი, მხოლოდ ციხის გისოსები კი არაა, არამედ ედემის ბაღის კედლები, გველის მაცდური სისინი და უფლის მიერ გამოგზავნილი ანგელოზია, რომელმაც აბრაამს თავისი ვაჟის მკვლელობა შეაწყვეტინა.

პირველი კადრით მიღებული გაოგნების შემდეგ, შეუძლებელია კადრს მიღმა არსებულმა მაყურებელმა კადრის ჩარჩოებში მოქცეული ქალის ბედს გაფაციცებით არ მიადევნოს თვალი. როცა ნათელი ხდება, რომ იანა (ია სუხიტაშვილი), რომელიც იმდენად შეპყრობილია ბიბლიური მრწამსით, რომ მზადაა გაარღვიოს საზღვრები და გაექცეს იეჰოვას მოწმეების თემის პატრიარქალურ წნეხს, სადაც ის ადგილობრივ რელიგიურ ლიდერთან და თავის მოზარდ ვაჟთან ერთად ცხოვრობს, ხვდები, თუ რას ეძებს ის ასე სასოწარკვეთილი".

შერი ლინდენი, The Hollywood Reporter:

"თავისუფალი ფოკუსითა და შორეული კადრებით, ისევე როგორც ქორწინებისა და რწმენის შინაარსში გარკვევის მცდელობით, დასაწყისი რეჟისორ კარლოს რეიგადასს გაგახსენებთ (როგორც აღმოჩნდა, ის ამ ფილმის აღმასრულებელი პროდიუსერიც ყოფილა). მართალია, ფილმში მოთხრობილი მთავარი გმირის, იანას ამბავი პირქუშია, თუმცა ფილმი ისეთივე სასტიკი არ არის, როგორც ხსენებული მექსიკელი რეჟისორის, რეიგადასის შემოქმედებას ძირითადად ახასიათებს ხოლმე. რეჟისორ დეა კულუმბეგაშვილის ეს წინდახედული, მოზომილი პირველი ფილმი თავისი გმირების მიმართ ღრმა თანაგრძნობითაა განწყობილი. რეჟისორს ყველაზე მეტად ოჯახური გარემოზე დაკვირვება აინტერესებს და ქალის დაცარიელებული პირადი მომენტების აღწერით რეიგადასზე მეტად შანტალ აკერმანის ფილმს Jeanne Dielman, 23, quai du commerce, 1080 Bruxelles უახლოვდება".

ფოტო: Wild Bunch International

ნატაშა კუმარი, The Times Hub:

"დასაწყისი არის ფილმი, რომელიც თავისი განსაკუთრებული ძალით გაფრთხილებს. ეს არის კინო, რომელიც გაიძულებს, კითხვები დასვა, გამოძიება დაიწყო და ეჭვები გაგიჩნდეს. ეს არის კინო, რომელიც მთვარეულივით მიილტვის და თან მაგნიტივით იზიდავს ყველაფერს: დასაწყისისთვის ეს სან-სებასტიანის კინოფესტივალის მთავარი ჯილდო, ოქროს ნიჟარა დაიმსახურა. დიახ, ეს მოდური ფილმია, თუმცა უკვე აქამდეც ბევრმა დაამტკიცა, რომ მოდურობა, როგორც ნიღაბი, ყოველთვის სულაც არ არის უშინაარსობისა და წარმავლობის სინონიმი. დეა კულუმბეგაშვილი კიდევ დიდხანს დარჩება კინოში".

ქალიმ აფტაბი, Cineuropa:

"დეა კულუმბეგაშვილი თავისი ფილმის გმირის, იანას მძვინვარების საჩვენებლად კამერის უძრაობას იყენებს. არ აქვს მნიშვნელობა, იანა მაგიდასთან ზის თუ სამზარეულოში, სცენის სივრცულობა მისი ცხოვრების ფრუსტრაციას ასახავს. ეს არის ნამდვილი კინო — პაზოლინი ქალის პერსპექტივით. იანა დეპრესიით იტანჯება, თავის ვაჟს მონოტონურად გადასცემს რელიგიურ ცოდნას, რომელშიც გენდერული როლები მკაცრად განსაზღვრულია. იანა სურს, რომ ხელახლა იგრძნოს ყველაფერი და საკუთარ თავსაც დაუმტკიცოს იგივე, რათა უბრალო დედად არ გადაიქცეს, რომელიც შემდეგ თაობას ერთი და იმავე ცოდნას გადასცემს. ამ ყველაფერს ია სუხიტაშვილი შესანიშნავი სამსახიობო შესრულებით გადმოგვცემს: ტკივილის მისეული ბასრი და თავაშვებული გადმოცემა ლარს ფონ ტრიერის პერსონაჟ ქალებს მოგაგონებთ. ეს არის ფილმი, რომელიც იმსახურებს ბევრმა ნახოს, განიხილოს და შემდეგ მისთვის ჯილდოებიც არ დაიშურონ".

სამწუხაროდ, ჯერჯერობით უცნობია ფილმის კინოთეატრებში გამოსვლის თარიღი ან დრო, როცა მის ხილვას ქართველი მაყურებელი შეძლებს: დასაწყისის ჩვენებები კვლავ სხვადასხვა საერთაშორისო კინოფესტივალებზეა დაგეგმილი.

ამჟამად შეგვიძლია პირველი გავრცელებული კადრი ვიხილოთ ფილმიდან: