ოსკაროსან მექსიკელ რეჟისორს, ალეხანდრო გონსალეს ინიარიტუს ბოსნია-ჰერცოგოვინაში სარაევოს კინოფესტივალზე საპატიო ჯილდო გადასცეს. ფესტივალის ფარგლებში ინიარიტუმ არაერთხელ ისაუბრა თანამედროვე კინოსამყაროში არსებულ მდგომარეობაზე: პრიზის გადაცემისას მან აღნიშნა, რომ კინო დღეს მეტისმეტად სწრაფად იცვლება და ამბის გადმოცემის ფორმებითა თუ სიუჟეტის განვითარების ტემპით, სატელევიზიო შოუებისთვის დამახასიათებელი თხრობის მანერას იმეორებს.

ფესტივალის მიმდინარეობისას მან ზოგადად კინოს არსზეც ისაუბრა: "ფილმის შექმნას უფრო ღრმად დაფიქრება, მეტი მოთმინება სჭირდება, რადგან ის გაცილებით იდუმალი, მოუხელთებელი, პოეტური და ემოციურად გულწრფილი უნდა იყოს. ადრე ხელოვანები ცდილობდნენ ამბის თხრობის განსხვავებული გზები აღმოეჩინათ და კინოენა განევითარებინათ. ახლა კი ასე აღარ არის: მხოლოდ ფინანსურად მომგებანი პროდუქტები და სატელევიზიო შოუები შემოგვრჩა."

ინიარიტუს ბოლო წლების ისეთი გამორჩეული კინემატოგრაფიული შედევრები, როგორებიცაა Birdman და The Revenant, სწორედ პერსონაჟებზე ორიენტირებული ამბის თხრობით სათქმელის გადმოცემის განსხვავებულ გზებს გვათავაზობს. "დროთა განმავლობაში ენა იცვლება და ახალი სიუჟეტური სქემებისა თუ თხრობის მანერის საჭიროება მწვავედ დგას, რადგან იმ მეთოდებმა, რომლითაც მხატვრულ ნაწარმოებში სათქმელის გადმოცემას ვცდილობდით, დამახინჯება, ტრადიციული ფორმის დაკარგვა დაიწყო. მაყურებლების უმეტესობა ძალიან მოუთმენელი გახდა და მხოლოდ ამას გაიძახიან: „მეტი მაჩვენე!“, „ვინმე მოკალი!“, „რამე გააკეთე!“, - ამბობს რეჟისორი.

მაშინ, როცა ინიარიტუმ თავის კოლეგებს თანამედროვე ტენდენციებზე საკმაოდ კრიტიკული შეფასებები გაუზიარა, არც ის უნდა დავივიწყოთ, რომ სატელევიზიო სივრცემ კინორეჟისორებისთვის ბევრი კარგიც გააკეთა. მაგალითად, სულ ცოტა ხნის წინ დაანონსდა, რომ ახალ ონლაინ-პლატფორმა HBO Max-ზე სტივენ სოდერბეგის ფილმის დებიუტი შედგება. ასევე ინიარიტუს ისეთმა ცნობილმა თანამემამულეებმა, როგორებიც ალფონსო კუარონი თუ გილერმო დელ ტორო არიან, ეს სივრცე უკვე წარმატებითაც გამოიყენეს ახალი ფილმების შესაქმენლად - იქნება ეს Roma თუ 10 After Midnight.

ამის მიუხედავად, ინიარიტუს მაინც აეჭვებს თანამედროვე მიდგომების უპირატესობანი: "ყველაფერი ისე უცებ შეიცვალა, რომ ახლა ფილმებს მაყურებლების სურვილების დასაკმაყოფილებლად ქმნიან. ასეთი ფილმები აუცილებლად გლობალური პროექტი უნდა იყოს და ბევრ ფულს უნდა გამოუმუშავებდეს, რითიც საბოლოოდ კოკა-კოლას რეკლამებს ემსგავსებიან. რა ეშველება იმ მომავალ თაობებებს, რომლებსაც შესაძლებლობა აღარ ექნებათ გაიგონ, თუ როგორია იდუმალი, მოუხელთებელი ან პოეტური კინო?"

ინიარიტუმ აგრეთვე კინოხელოვანისთვის "აუცილებელ" მარცხზე, რისკსა და შეუპოვრებაზეც ისაუბრა: "პირველი ფილმი, შეიძლება, არც კი იყოს სრულყოფილი, მაგრამ სწორედ ასეთია პოეზია, ასეთია ადამიანი - სწორედ ეს სიტლანქე და მოუხეშავობა მომწონს. მომწონს ისეთი ადამიანები, რომლებიც საკუთარ თავს ისე გამოხატავენ, როგორებიც ნამდვილად არიან - თავიანთი შეცდომებითა და ნაკლული მხარეებით."

ფილმების Babel და 21 Grams რეჟისორმა სარაევოს კინოფესტივალზე ისიც განაცხადა, რომ ზოგიერთისთვის კინო "მხატვრული ფორმაა, რომლითაც სამყაროს აღქმის პირადი ხედვის გადმოცემა სურს, ზოგიერთისთვის ეს მხოლოდ გართობაა, სხვებისთვის კი უბრალო საშუალება, რომლითაც ფულს გამოიმუშავებს. ეს უკანასკნელი კი ინტერესების ორგიას ემსგავსება: პოეტური პრინციპები და ფინანსური მოგებით დაინტერესებული მეძავი ერთ საწოლში არიან."