60-იან წლებში, როდესაც თინეიჯერი ვიყავი, იდეალიზმის ხანა იყო. მე მჯეროდა, რომ ჩვენი მცდელობის შემთხვევაში, სამყარო უკეთესი გახდებოდა. დღეს ადამიანებს ამის აღარ სჯერათ და ჩემთვის ეს ძალიან სამწუხაროა. ხალხი ამბობს, რომ ჩემი წიგნები უცნაურია, მაგრამ ამის მიღმა, მათში უკეთესი სამყაროს მოლოდინი არსებობს. იმისთვის, რომ უკეთესი გარემო იყოს, ეს გზა უნდა გავიაროთ. ჩემი წიგნების ძირითადი სტრუქტურა ესაა: უნდა გაიარო სიბნელე, უნდა ჩახვიდე მიწისქვეშეთშიც კი, სანამ სინათლეს მიაღწევ.
კომენტარები