რუსთავი 2-თან დაკავშირებული სასამართლო პროცესები, თბილისის ყოფილი მერის, გიგი უგულავას საქმის ირგვლივ განვითარებულ მოვლენები, მართლმსაჯულების რეფორმა და სხვა აქტუალური საკითხები - ეს არის ის, რაც მოხვდა საქართველოს დემოკრატიული ინიციატივის 130-გვერდიან ანგარიშში.დოკუმენტი დღეს, 28 მარტს, გამოქვეყნდა და მასში გასულ წელს ადამიანის უფლებათა დაცვის კუთხით არსებულ მდგომარეობაა ასახული.

როგორც საქართველოს დემოკრატიული ინიციატივის გამგეობის წევრმა, გიორგი მშვენიერაძემ აღნიშნა, ანგარიშში მედიის თავისუფლების შეზღუდვის ფაქტებს დიდი ყურადღება დაეთმო. მშვენიერაძის თქმით, რუსთავი 2-ის ირგვლივ განვითარებული მოვლენები იყო მოკლევადიან პერსპექტივაში ხელისუფლების მხრიდან განხორციელებული ნაბიჯები იმისთვის, რომ მას არხის სარედაქციო პოლიტიკაზე მოეპოვებინა გავლენა, ხოლო სამომავლოდ მისთვის სასურველი პირების მხრიდან ტელევიზიის დაპატრონება გაეხადა შესაძლებელი:

"ამ კუთხით ძალიან მნიშვნელოვანი იყო საკონსტიტუციო სასამართლოს როლი და მიღებული გადაწყვეტილება, რომელმაც პროცესები პოლიტიკური ჩიხიდან გამოიყვანა და დაუბრუნა სამართლებრივ სივრცეს. თუმცა, ეს საკითხი საბოლოოდ დღის წესრიგიდან არ მოხსნილა. უნდა ვიცოდეთ, რომ ხელისუფლების ეს მცდელობა იყო კარგი სიგნალი იმისთვის, რომ ტელეკომპანიები, რომლებიც მისთვის მიუღებელ სარედაქციო პოლიტიკას ეწევიან, შესაძლებელია ხელისუფლებიდან თავდასხმის ობიექტები გახდნენ".

მშვენიერაძემ ასევე ხაზი გაუსვა გიგი უგულავას საქმესაც და განმარტა, რომ ამ საქმის პოლიტიკურად მიკერძოებულობაზე არა მხოლოდ დემოკრატიული ინიციატივა, არამედ ბევრი ავტორიტეტული საერთაშორისო ადამიანის უფლებათა დაცვის და დიპლომატიური კორპუსის წარმომადგენლების საუბრობენ.

ზემოაღნიშნული საკითხების გარდა, ანგარიშში მნიშვნელოვან ადგილს იკავებს შეკრება-მანიფესტაციისა და გამოხატვის თავისუფლების შეზღუდვის, თანასწორუფლებიანობით სარგებლობის დარღვევის, პოლიციელთა მხრიდან ძალის გადამეტების ფაქტების, სეკულარიზმის პრობლემებისა განხილვასა და დომინანტური რელიგიური ჯგუფის მზარდ გავლენას საჯარო პოლიტიკაზე.

მშვენიერაძის აზრით, ასევე პოლიტიკურად მიკერძოებული მართლმსაჯულების თვალსაჩინო მაგალითია რუსთავი 2-ის მხარდამჭერების მიმართ გამოყენებული აღკვეთის ღონისძიებაც, როდესაც მსგავს შემთხვევებში, ხელისუფლება აბსოლუტურად არაადეკვატურად რეაგირებდა და მხოლოდ ასლარიანი ჯარიმებით შემოიფარგლებოდა. მისი თქმით, აღნიშნული ფაქტები ცხადყოფს, რომ როდესაც საკითხი ეხება პოლიტიკურად მიუღებელ ან დაპირისპირებულ სუბიექტებს, მართლმსაჯულების სისტემა მხარს უჭერს ხელისუფლებას და მოქმედებს სხვა შემთხვევებისგან განსხვავებულად.

მშვენიერაძემ ჟურნალისტებთან საჯარო მოხელეების მხრიდან სიძულვილის ენის გამოყენებაზეც ისაუბრა და განმარტა, რომ "სიძულვილის ენა არ უნდა იყოს დასჯადი", თუმცა საჯარო პირებისა და პოლიტიკოსებისათვის თვითრეგულირების მექანიზმები უნდა არსებობდეს, ამასთანავე ეს ქმედება შეიძლება მათი დისციპლინური პასუხისმგებლობის საფუძველი გახდეს. მისი თქმით, ამ კუთხით ცვლილებების განხორციელებაზე ორგანიზაცია უკვე მუშაობს და სულ მალე შესთავაზებს ხელისუფლებას:

"მე მიმაჩნია, რომ თუ მმართველ გუნდს უნდა მათგან(დეპუტატების არაკორექტული კომენტარებისგან) გამიჯვნა და მათ პოლიტიკას ემიჯნება, ძალიან ბევრი ბერკეტი და საშუალება აქვს იმისა, რომ ამას მიაღწიოს. მინიმუმ შეუძლია, საჯარო განცხადებებით გაემიჯნონ მათ და უფრო მეტიც, მას შეუძლია საერთოდ დაატოვებინოს საკუთარი რიგები".

ანგარიში 130 გვერდიანია და მასში ცალკე თავები ეთმობა შემდეგ საკითხებს: მართლმსაჯულება საქართველოში და პოლიტიკური მოტივებით მიმდინარე სისხლის სამართლის საქმეები, შეკრება-მანიფესტაციის უფლების დარღვევები, თანასწორუფლებიანობისა და სიძულვილით მოტივირებული დანაშაულებთან დაკავშირებული საქმეები, სეკულარიზმის წინაშე არსებული გამოწვევები,ოჯახში ძალადობისა და ქალთა უფლებების დარღვევის საკითხები, მედიის წინააღმდეგ წარმოებული პროცესები.