იმის მიხედვით, რასაც ისინი ლაპარაკობდნენ, მართალი გითხრათ, დამრჩა შთაბეჭდილება, რომ მათ ტექსტი მისცეს, მაგრამ კარგად ვერ შეისწავლეს ეს ტექსტი. იმიტომ, რომ რაღაც წინადადებები ბოლომდე ვერ მიჰყავდათ, თუმცა მაინც ჩამოყალიბდა 4 საკითხი:
- პირველი ის იყო, რომ მე საერთოდ კახეთში არ უნდა ჩავიდე;
- მეორე ის იყო, რომ მე ერეკლე მეფეზე არ უნდა მესაუბრა, ამას უკვე არაფერი არ ეშველება, მომავალში რას ვიზამ უმნიშვნელოა, მათ თქვეს, რომ ეს წასული ამბავია და ამან გამორიცხა შენი აქ ჩამოსვლა.
- მესამე იყო, რომ პატრიარქს იცავდნენ ჩემგან — არ ვიცი, რა ეპიზოდი იყო და რას გულისხმობდნენ;
- მეოთხე იყო, რომ ლგბტ თემი ძალიან არ მოსწონს მაგათ და მე თურმე მომწონს და ეს უნდა რაღაცნაირად...
[...] პოლიციას რომ ჰქონოდა სურვილი, პოლიციელები რომ კარგად ყოფილიყვნენ, ისინი იმდენი არ იყვნენ, რომ მე ვერ გავეტარებინე და ვერ მოვმხდარიყავი იქ, მაგრამ პოლიცია საერთოდ წყნარად იყო, ჩემთან არ მოსულან და არ უთქვამთ: ხომ არ წახვალთ, ან ხომ არ მოხვალთ, არაფერი. ისინი იქ იყვნენ, როგორც სტატისტები, ორივე იყო ხელისუფლების მოგზავნილი.
კომენტარები