მე არ ვიცი, სადამდე უნდა გავაგრძელოთ ორმაგი თამაში. ვითომ გვინდა ევროპისკენ სიარული, გვინდა ის, რასაც ევროკავშირის კანდიდატის სტატუსი ჰქვია, რომ მივიღოთ ის, რაც უკრაინამ და მოლდოვამ. და ამ დროს არა თუ არ ვაკეთებთ იმას, რაც გასაკეთებელია, 12 პუნქტი, ჯერ არ ჩანს, რომ ყველა ძალა მზადაა ამისათვის. მაგრამ ამავე დროს არათუ არ ვაკეთებთ ამას, ვაკეთებთ საწინააღმდეგოს. დაწყებული შარლ მიშელის გადაგდებით, დოკუმენტის ანულირებით, ყოველი ნაბიჯი რაც იქნა გადადგმული ერთი წლის მანძილზე, კრედიტზე უარის თქმა საკმაოდ უხეშად. იმ საკითხებში სადაც გველოდებიან, რომ მიღებული იყო სხვა გადაწყვეტილება, სასამართლოს დაკომპლექტება ნაჩქარევი წესით, შემდგომ ინსპექტორის გაუქმება ესეც ნაჩქარევი წესით. ნებისმიერი ნაბიჯი რაც გადადგა ბოლო წელს არის ნაბიჯები რომელიც ფასდება უარყოფითად ევროკავშირის მხრიდან. და ამასთან ერთად არის წარმოუდგენელი რიტორიკა.
კომენტარები