2020 წლის მდგომარეობით, საქართველოში სიღარიბის აბსოლუტურ ზღვარს ქვევით მყოფი მოსახლეობის წილი 21,3%-ია, რაც ნიშნავს იმას, რომ ქვეყნის ყოველი მე-5 მოქალაქე უკიდურეს გაჭირვებაში ცხოვრობს. საუბარია დაახლოებით 800 ათას ადამიანზე, რომელთა შესახებაც კვლევას საქსტატი აქვეყნებს. აღსანიშნავია, რომ ეს მაჩვენებელი ბოლო 2 წლის მაქიმუმზეა — სიღარიბის აბსოლუტურ ზღვარს ქვემოთ მყოფი მოსახლეობის წილი 2018 წელს 20,1%, ხოლო 2019 წელს 19,5% იყო.

სტატისტიკა აჩვენებს, რომ სიღარიბის ზღვარს ქვევით სოფლად მცხოვრებთა 27,5%, ხოლო ქალაქების მაცხოვრებლების 17,1%-ია. ანგარიშის მიხედვით, სიღარიბე ყველაზე მაღალი 0-17 ასაკობრივი კატეგორიის ადამიანებს შორის არის — ასეთი ამ ასაკის მოსახლეობის 26,4%-ია.

სიღარიბის გამომწვევი ერთ-ერთი მთავარი მიზეზი უმუშევრობაა. ამ კუთხით მდგომარეობა კიდევ უფრო დაამძიმა პანდემიით გამოწვეულმა ეკონომიკურმა კრიზისმა. ოფიციალური მონაცემების მიხედვით, 2020 წელს უმუშევრობის დონე წლიურად 0,9 პროცენტული პუნქტით, 18,5%-მდე გაიზარდა. ეს მონაცემი გაზრდილია 2021 წლის პირველ კვარტალშიც, ამ პერიოდში უმუშევრობამ 21,9%-ს მიაღწია, რაც ბოლო წლების მაქსიმალური მაჩვენებელია.

სოციალური მომსახურების სააგენტოს ინფორმაციით, 2020 წელს ყოველთვიურად შემწეობას საშუალოდ 484 ათასი ადამიანი იღებდა. მიმდინარე წლის მარტის მდგომარეობით, შემწეობის მიმღები საქართველოში მცხოვრები 151 ათასი ოჯახია. ბოლო ერთი წლის განმავლობაში ბენეფიციართა რაოდენობა 83 296 ადამიანით (18,2%) გაიზარდა და 541 764 შეადგინა.