გერმანიაში ფონეტიკური ანბანის განახლებას აპირებენ მასზე დამჩნეული ნაცისტური კვალის წასაშლელად.

ნაცისტური პარტიის დიქტატურის დამყარებამდე გერმანული ენის ფონეტიკურ ანბანში რამდენიმე ასო-ბგერის წარმოთქმის წესის განსამარტავად ებრაული სახელები გამოიყენებოდა. მაგალითად, "დ — როგორც დავიდში", "ნ — როგორც ნათანში", — "ც (Z) — როგორც ზაქარიაში". ნაცისტებმა ეს სახელები "დორათი", "ნორდპოლით" და "ცეპელინით" ჩაანაცვლეს, მას შემდეგ კი გერმანელების უმეტესობა ამ ანტისემიტური წარმომავლობის ანბანს გაუცნობიერებლად იყენებდა.

ნაცისტებმა შეცვალეს სხვა ასო-ბგერების განმარტებებიც — ფონეტიკურ ანბანში 1934 წელს მათ "იაკობი" და "ზემუელი" ჩაანაცვლეს "იულიუსითა" და "ზიგფრიდით". მეორე მსოფლიო ომის დასრულების შემდეგ ნაცისტების შეცვლილი რამდენიმე განმარტება კვლავ გამოიცვალა. მაგალითად, "იპრე" ჩანაცვლდა "იფსილონით" — ასოს ნამდვილი სახელწოდებით ბერძნულ ენაში. ცნობილია, რომ იპრეში, რომელიც დღევანდელი ბელგიის პროვინციაა, გერმანელებმა პირველ მსოფლიო ომში პირველად გამოიყენეს მომწამვლელი გაზი. რაც შეეხება ნორდპოლს ("ჩრდილოეთი პოლუსი"), იგი ნაცისტური იდეოლოგიის ერთ-ერთ ელემენტზე — მითური ჩრდილოეთის არიული რასის აღმატებულობაზე — მიანიშნებს.

ამჟამად ენათმეცნიერები და ექსპერტები იმ ცვლილებებზე მუშაობენ, რომელიც ფონეტიკურ ანბანში 2022 წლის მიწურულს შევა. ინიციატივა მიხაელ ბლუმეს ეკუთვნის, რომელიც ბადენ-ვიურტემბერგის მიწაზე ანტისემიტური განწყობების წინაამღდეგ იბრძვის. მას მხარი დაუჭირა გერმანიაში ებრაელების ცენტრალურმა საბჭომაც, თუმცა იდეის ბედი ახლა სტანდარტიზების გერმანული ინსტიტუტის (DIN) ხელშია.

ინსტიტუტის წარმომადგენლის, იულიან პინიგის თქმით, საკუთარი სახელების მინიჭება ცალკეული ასო-ბგერებისადმი უფრო პრობლემური საკითხია, ვიდრე ფონეტიკურ ანბანში გერმანული ქალაქების სახელების გამოყენება, რადგან განახლებული ვერსია, შესაძლოა, ქვეყნის დღევანდელ ეთნიკურ მრავალფეროვნებას არ ასახავდეს.