პირველად, მეცნიერებმა ვეშაპის გულისცემა გაზომეს და ის იმაზე ნელია, ვიდრე წარმოგიდგენიათ

პირველად, მეცნიერებმა ლურჯი ვეშაპის გულისცემის ჩაწერა შეძლეს, რის შედეგადაც დედამიწის ყველაზე დიდი ძუძუმწოვრების შესახებ საინტერესო რამ შევიტყვეთ.

იმპერატორი პინგვინების და ტყვეობაში მყოფი ვეშაპების გულისცემის გაზომვის შემდეგ სტენფორდის უნივერსიტეტის მკვლევარებმა გადაწყვიტეს ველური ვეშაპების გულისცემის გაზომვაც ეცადათ.

სპეციალური ხელსაწყოების მეშვეობით ბიოლოგებმა მოახერხეს ვეშაპის მარცხენა ფარფლზე ელექტრონული სენსორების მიმაგრება. ექსპერტებმა აღმოაჩინეს, რომ როცა ვეშაპები საკვების მოსაძიებლად ღრმად ყვინთავდნენ მათი გულისცემა წუთში ორ დარტყმამდე მცირდებოდა, რაც გასაოცარი და მოულოდნელი შედეგია.

ყვინთვის დროს, საკვების მოპოვებისას ვეშაპების გულისცემა წუთში რვა დარტყმამდე იზრდებოდა, შემდეგ კი ისევ იკლებდა. ისე, როგორც ეს ზემოთ მოცემულ სურათზეა ასახული. ამის შემდეგ კი, როდესაც ვეშაპი ოკეანის ზედაპირისკენ იწყებდა სვლას, გულისცემის სიჩქარე იზრდებოდა, ხოლო ოკეანის ზედაპირზე ყოფნისას ის ნორმას უბრუნდებოდა.

Proceedings of the National Academy of Sciences-ში გამოქვეყნებული კვლევის მიხედვით, ლურჯი ვეშაპის ყველაზე მაღალი გულისცემა წუთში 25-37 დარტყმა იყო — მაშინ, როდესაც ვეშაპი ჟანგბადის მარაგის შესავსებად ზედაპირს უახლოვდებოდა.

მეცნიერების მოპოვებული მონაცემთა ანალიზის მიხედვით, ვეშაპის გული "სრული დატვირთვით, შესაძლებლობის ზღვარზე მუშაობს", რაც მინიშნებას იძლევა, ევოლუციურად, რატომ არ არიან ვეშაპები კიდევ უფრო დიდი ზომისანი.

"იმ ცხოველების შესწავლით, რომლებსაც ექსტრემალურ პირობებში უწევთ ცხოვრება, უკეთ ვიგებთ, თუ რა შეზღუდვებს უწესებს ბიოლოგიურ ორგანიზმს მისივე ზომა", — აცხადებს სტენფორდის პროფესორი ჯერემი გოლდბოგენი.

ბოლო ამბები:

გირჩევთ