სამოქალაქო მოძრაობა ლელოს დამფუძნებელმა მამუკა ხაზარაძემ საზოგადოებას დღეს, 26 სექტემბერს თავისი გუნდის კიდევ 12 ახალი წევრი წარადგინა.

მეორე 12-კაციანი სია:

  1. ალექს ბოლქვაძე — ადვოკატი, იურიდიული ფირმა BLC-ის პარტნიორი;
  2. ნიკა ჩერქეზიშვილი — პოეტი, სამოქალაქო აქტივისტი;
  3. თამარ შავგულიძე — ხელოვნებათმცოდნეობის დოქტორი;
  4. ნია ჭაჭიაშვილი — მასწავლებელი;
  5. გიორგი (გეგა) წურწუმია — ჰიდროინჟინერი;
  6. ამირან ფაჩუაშვილი — იურისტი;
  7. ბექა მიქაძე — გამომგონებელი;
  8. ვახტანგ კოტრიძე — გამომგონებელი;
  9. ქეთევან მატაბელი — მხატვარი;
  10. ნინო თელია — კონსტიტუციონალისტი;
  11. ვასილ ჭეიშვილი — ექიმი;
  12. თამაზ ბუთხუზი — ფიზიკისა და მათემტიკის დოქტორი.

წინა 12-კაციანი სია კი ასეთი იყო:

  1. ლანა გალდავა — იურისტი, მთავრობის ადმინისტრაციის ყოფილი თანამშრომელი;
  2. ლევან ბოძაშვილი — ეროვნული უშიშროების საბჭოს მდივნის ყოფილი მოადგილე;
  3. თეონა დოლენჯაშვილი — მწერალი;
  4. კახა კოჟორიძე — იურისტი;
  5. დეა მეტრეველი — წიგნის ცენტრის ყოფილი ხელმძღვანელი;
  6. გია გუგუშვილი — მხატვარი, სამხატვრო აკადემიის რექტორი;
  7. საბა ბუაძე — იურისტი;
  8. გიგლა მიქაუტაძე — ეკონომისტი, გადასახადის გადამხდელთა კავშირის აღმასრულებელი დირექტორი;
  9. ქეთი ენუქიძე — ფილოლოგი, ორგანიზაცია შეაჩერე კორუფციას დამფუძნებელი;
  10. ელენე მელიქიშვილი — პოლიტოლოგი, საერთაშორისო ურთიერთობების მეცნიერებათა დოქტორი;
  11. გია მორდეხაშვილი — ბიზნესმენი;
  12. დავით გელაშვილი — ეკონომისტი.

ხაზარაძემ საზოგადოებრივი მოძრაობის დაფუძნება 9 ივლისს დააანონსა, 12 სექტემბერს კი პრეზენტაცია ანაკლიაში გამართა. ხაზარაძემ მაშინ თქვა, რომ ქვეყანაში ბოლო დროს მიმდინარე პროცესები საგანგაშო ფორმებს იღებს, სახეზეა ჩვენი საზოგადოების გახლეჩვისა და დაპირისპირების მიზანმიმართული პროცესი. მისივე თქმით, 20 ივნისის ღამე იყო ის წყალგამყოფი, როდესაც "ჩვენმა ღირსეულმა და თავისუფალმა ახალგაზრდობამ გულწრფელი და მტკიცე პროტესტი გამოხატა ოკუპაციისა და ძალადობის წინააღმდეგ. ეს პროტესტი არის უწყვეტი, ისტორიული პროცესისა და ჩვენი ქვეყნის დამოუკიდებლობისთვის ბრძოლის გაგრძელება". ხაზარაძემ აღნიშნა, რომ სწორედ დღეს არის საჭირო ჯანმრთელი, პროგრესული და პროდასავლური საზოგადოების კონსოლიდაცია და გაერთიანება, რადგან მისივე განცხადებით, ცხადია, რომ არსებული ვითარების დეესკალაცია და სამოქალაქო მშვიდობის მიღწევა მხოლოდ ხელისუფლების ან პოლიტიკური პარტიების ძალისხმევით პრაქტიკულად შეუძლებელი ხდება.