Thomson Reuters Foundation News-მა გამოაქვეყნა კვლევა, სადაც შესწავლილია მსოფლიოს 171 ქვეყნის მდგომარეობა, თუ რამდენად არიან ისინი დაუცველები ბუნებრივი კატასტროფების წინაშე. კვლევის შედეგად გამოვლინდა ქვეყნები, სადაც მაღალი, ან დაბალია წყალდიდობის, მიწისძვრის და ქარიშხლების შედეგად მოსახლეობის დაზარალების ალბათობა.

აღნიშნულ რუკაზე ფერებით გამოყოფილია რისკის მაჩვენებელი ზონები. მწვანე ფერით ის ქვეყნებია აღნიშნული, სადაც მსგავსი რისკი დაბალია, სალათისფერი - დაბალ, ღია ვარდისფერი - საშუალო, მუქი ვარდისფერი - მაღალ, წითელი კი რისკის ძალიან მაღალ მაჩვენებელს აღნიშნავს.

კვლევის თანახმად, საქართველო მეზობელ სომხეთთან და აზერბაიჯანთან ერთად იმ ქვეყნებს კატეგორიას მიეკუთვნება, სადაც ბუნებრივი კატასტროფების ინდექსი საშუალოა.

კვლევის ავტორების განცხადებით, კატასტროფების წინაშე მოსახლეობას დაუცველს ხდის სიღარიბე, სამედიცინო მომსახურების ხელმისაწვდომობის პრობლემა, სუფთა წყლის არარსებობა, კორუფცია და სუსტი სამართალდამცავი ორგანოები. სწორედ ამ ფაქტორებმა იქონია მნიშვნელოვანი გავლენა სიის შექმნისას.

კვლევის თანახმად, ყველაზე მაღალი რისკ მაჩვენებელი ვანუატუს აქვს, მას მოჰყვება ტონგა, ფილიპინები, გვატემალა და ბანგლადეში. ყველაზე დაბალი მაჩვენებელი კი აქვს მალტას, კატარს, საუდის არაბეთს, ბარბადოსსა და გრენადას.

15 ყველაზე მაღალრისკიანი ქვეყნიდან 13 აფრიკაში მდებარეობს. მათ შორისაა ლიბერია, ზამბია, სამხრეთ აფრიკის რესპუბლიკა და ა.შ. ეს ქვეყნები კატასტროფების შედეგად დღემდე სერიოზულად არ დაზარალებულან, მაგრამ რისკის მაჩვენებელი მაინც ძალიან მაღალია.

იაპონია აღნიშნულ სიაში მე-17 ადგილს იკავებს. მიუხედავად იმისა, რომ ქვეყანას აქვს ეკონომიკური საშუალება ზემოხსენებული რისკ ფაქტორები აირიდოს, აქ ძალიან მაღალია წყალდიდობისა და მიწისძვრის ალბათობა.

2016 წლის შედეგებში, 2011 წლის მონაცემებთან შედარებით, ერთი მნიშვნელოვანი ცვლილებაა. ზიმბაბვემ სიაში საკმაოდ მე-18 ადგილიდან ის მე-13 ადგილზე გადაინაცვლა ყველაზე მაღალრისკიან ქვეყნებს შორის, რისი ძირითადი მიზეზიც სუფთა წყლის პრობლემაა. რაც შეეხება სამხრეთ-აღმოსვლეთ აზიის, ცენტრალური ამერიკისა და აფრიკის სამხრეთ რეგიონებს, აქ მაჩვენებელი 2011 წლის შემდეგ არ შეცვლილა.

კვლევა გაეროს უნივერსიტეტის, შტუტგარტის უნივერსიტეტის და გერმანიის დახმარების სააგენტოს მიერ ჩატარდა.