წარმოიდგინეთ, რომ თქვენ 70 000 წლის წინ მცხოვრები ადამიანი ხართ, რომელიც სხვა პრეისტორიულ ადამიანებთან ერთად ჯგუფის ნაწილია. თქვენ ჯგუფის განსაკუთრებული წევრი ხართ. თქვენ იდეალურად გამოგდით ხის ტოტებისგან და ბასრი ქვებისგან პატარა ნაჯახების გაკეთება, რომლებსაც მთელი ჯგუფი სანადიროდ იყენებს, თუმცა ერთ დღესაც თქვენ ავად გახდით და სავარაუდოდ, ერთი კვირის განმავლობაში ნადირობას ვერ შეძლებთ.

დაჯდებით უქმად იმის იმედად, რომ თქვენი ხარბი თანატომელი საჭმელს გაგიზიარებთ? თუ სხვებს შეახსენებთ, რომ ჯგუფში საუკეთესო ნაჯახებს თქვენ აკეთებთ და ყველასთვის უმჯობესია, რომ მალე გამოჯანმრთელდეთ?

ახლახან გამოქვეყნებული კვლევის მიხედვით, გადარჩენისთვის აუცილებელია, რომ თქვენი შესაძლებლობებითა და ნიჭით ამაყობდეთ.

გამოქვეყნებულ სტატიაში მეცნიერები სიამაყის გრძნობას ევოლუციური თვალთახედვიდან განიხილავენ. ცნობილია, რომ სიამაყე ინდივიდის თვითშეფასებას ამაღლებს, რაც, თავის მხრივ, ინდივიდის რეპუტაციას სხვების თვალშიც მაღლა სწევს. თქვენს სოციალურ ჯგუფში მაღალი სტატუსი ქონა კი ბევრად ზრდის იმის შანსს, რომ გასაჭირის დროს თქვენი თანატომელები დაგეხმარებიან და თქვენზე იზრუნებენ.

მსგავსი თეორია მეცნიერულ წრეებში აქამდეც გაჟღერებულა. ჰიპოთეზის გადასამოწმებლად მეცნიერებმა ამერიკის, აფრიკისა და აზიის 10 სხვადასხვა პატარა სოციუმიდან 567 ადამიანი შეისწავლეს და შეამოწმეს, რამდენად მნიშვნელოვანი იყო მათთვის სიამაყის გრძნობა.

მეცნიერებმა ექსპერიმენტის მონაწილეები შემთხვევითობის პრინციპით ორ ჯგუფად დაყვეს და მათ სხვადასხვა ვიდეო აყურებინეს, რომლებშიც პერსონაჟების ქცევა სიამაყის შეგრძნებას იწვევდა. შემდეგ მათ ჰკითხეს, თუ რამდენად პოზიტიურად შეაფასებდნენ ვიდეოებში არსებულ პერსონაჟებს, ან როგორ იგრძნობდნენ თავს მათ ადგილას.

აღმოჩნდა, რომ კულტურული და სოციალური ფონის მიუხედავად, მონაწილეებმა კითხვებზე მსგავსი პასუხები გასცეს და სიამაყის შეგრძნება დადებითად შეაფასეს. მეცნიერების აზრით, ეს ნიშნავს იმას, რომ სხვადასხვა საზოგადოებები და კულტურები ამ ემოციას მსგავსად აღიქვამენ, რაც მიუთითებს იმაზე, რომ სიამაყის შეგრძნება და მის მიხედვით სხვა ადამიანების საზოგადოებრივი სტატუსის შეფასება ჩვენი ხასიათის ფუნდამენტალური ნაწილია.