ვიცი, რომ საქართველოში სამუშაოდ მოვდივარ, მაგრამ სიხარულის გრძნობა მეუფლება. თბილისში მეორედ ვარ. საბჭოთა პერიოდში სოხუმშიც ვიყავი. სამწუხაროდ, ისეთი სიტუაცია შექმნეს, რომ დღეს ვერავინ ჩადის ამ შესანიშნავ და ჩემთვის უსაყვარლეს მხარეში, რომელიც გაუგებარია, რად აქციეს. მიხარია აქ ჩამოსვლა, რადგან კეთილშობილი და პურმარილიანი ხალხი ცხოვრობს, ზუსტად ისეთი, როგორიც ბელარუსში ვართ. ქართველს ბოლო კაპიკი რომ ჰქონდეს, სტუმრის პატივსაცემად გაიღებს, თუნდაც იცოდეს, რომ ხვალ მშიერი დარჩება.
კომენტარები