ვერეს ხეობაში, სვანიძის 16 ნომერში მცხოვრები ხათუნა ზუმბულიძე ერთ-ერთია, რომელიც 2015 წლის 13 ივნისის სტიქიის შემდეგ ოჯახთან ერთად ხეობაში საცხოვრებლად მაინც დარჩა. მისი თქმით, მოლოდინი, რომ ტრაგედია ისევ განმეორდება, ნამდვილად არ აქვს და რომ ეშინოდეს, აქედან აუცილებლად წავიდოდა.

ზუმბულიძე ამბობს, რომ 2015 წლის 13 ივნისამდე მდინარე ვერეს ნაპირზე მდებარე ლაბორატორიის ეზო არაერთხელ დატბორილა, თუმცა წყლის დონე მცირე იყო ხოლმე და მოსალოდნელ საფრთხეებზე ადგილობრივებს არასდროს უფიქრიათ.

On.ge-სთან საუბარში იხსენებს, რომ 13 ივნისის ღამის 12-ის ნახევარზე სვანიძეზე შუქი ჩაქრა, რის გამოც აივანზე გამოვიდა მიზეზის გასაგებად, თუმცა ისე ძლიერ წვიმდა, რომ ვერაფერი დაინახა:

უცებ წყლის დონემ ისე აიწია, რომ ვინც ვერ მოასწრო გაქცევა, გადარჩენის შანსი აღარც ჰქონდა

ხათუნა ზუმბულიძე

“არც ხმა ისმოდა ვინმესი, რომ მიშველეთ, ან რაიმე ასეთი. არც არავინ ჩანდა. შემდეგ ჩემს მეუღლეს უთხრეს, ქვემოთ მგონი ლაბორატორიის დაცვის ბიჭი ყვირის და ჩავიდეთო, რის შემდეგაც ჩემი მეუღლე და შვილი წავიდნენ იქ. ლაბორატორია ნაპირზე იდგა, ის ბიჭი კი უკვე სხვენზე იყო ასული მაღლა და იქიდან იძახდა, ლაბორატორიის ეზო დაიტბორა და რა ხდება, არ ვიციო”.

ზუმბულიძე იხსენებს, რომ ამის შემდეგ მეზობლებს, ვინც პირველ სართულებზე ცხოვრობდნენ უთხრეს, რომ მაღლა ასულიყვნენ. მისი თქმით, ყველაფერი ძალიან მალე მოხდა უკვე მაშინ, როდესაც მისი მეუღლე სახლისკენ მოდიოდა:

“რომ მოდიოდა, წყალი ფეხდაფეხ მოჰყვებოდა. ვინც შეძლო და მოასწრო სახლებიდან გამოსვლა, ამოვიყვანეთ აქ. აქედან ვხედავდით, რომ წყლის ნაკადი არ ჩერდებოდა. შემდეგ ჩემმა მეუღლემ მანქანა ეზოში შემოიყვანა, ვერაფრით წარმოიდგენდა, რომ წყალი ეზოში შემოვიდოდა, არათუ მეორე სართულზე. რომ შემოიყვანა, მანქანა წყალმა აწია და ზემოთ რკინებზე თავისით დაეკიდა”.

ზუმბულიძე ამბობს, რომ უცებ წყლის დონემ ისე აიწია, რომ ვინც ვერ მოასწრო გაქცევა, გადარჩენის შანსი აღარც ჰქონდა:

“ერთადერთი, რაც ჩანდა, იყო მანქანები, რომლებიც წყალმა სახურავებამდე აიტანა. უკვე მეორე სართულამდე რომ შემოაღწია წყალმა, ეზოში არსებული რკინებით კიდევ უფრო მაღლა მდებარე სახლის ეზოში გადავედით და ტერასებით ავედით მაღლა”.

ტერიტორია სვანიძის ქუჩაზე, სადაც 2015 წლის 13 ივნისის სტიქიამდე 8 საცხოვრებელი სახლი იდგა.

ფოტო: ნინა კოპალეიშვილი / On.ge

ზუმბულიძის თქმით, სწორედ იმ დროს, როცა ის, მისი ოჯახის წევრები და გადარჩენილი მეზობლები ტერასებზე ბოლომდე ავიდნენ, ძლიერი აფეთქების მსგავსი ხმა გაიგეს, მოგვიანებით კი გაირკვა, რომ წყალმა ამოხეთქა და მზიურისა და ზოოპარკის ტერიტორია დატბორა:

“ისეთი ხმა იყო, მეგონა, რომ ბენზინგასამართი სადგური აფეთქდა. ამ ხმის მერე წყალმაც დაიწია და გადარჩა ყველაფერი ის, რაც მეორე სართულზე გაგვაჩნდა. ზემოდან რომ გადმოვიხედეთ, აქ იყო ოკეანე, არაფერი ჩანდა. ყველაფერი შავი იყო, რომელზეც თეთრი მაცივრები და მანქანები ტივტივებდა”.

ზუმბულიძე იხსენებს, რომ მეზობლის ბავშვები ახლდნენ თან, რომელთაგან ერთი ტიროდა და ამბობდა, რომ როდესაც სახლიდან გამოიქცა, დედაც მოჰყვებოდა, თუმცა რომ მიიხედა, ის ვეღარსად აღმოაჩინა:

“ვერ გადმოვიდაო. ერთი პირობა ვიფიქრე, სხვაგან ხომ არ წაიყვანეს-მეთქი, მაგრამ დედა შვილს წამოყვებოდა აუცილებლად და არ დატოვებდა. იმ პერიოდში ძალიან ბევრზე ვიფიქრეთ, რომ დაიღუპებოდნენ, მაგრამ ღმერთმა მაინც არ გაწირა ყველა”.

სვანიძის ქუჩის მიმდებარე ტერიტორია 2015 წლის 15 ივნისის სტიქიიდან ერთი წლის შემდეგ.

ფოტო: ნინა კოპალეიშვილი / On.ge

2015 წლის 13 ივნისის სტიქიის შედეგად გარდაიცვალა 21 და უგზო-უკვლოდ დაიკარგა 2 ადამიანი, დაზარალდა 239 ოჯახი და 1 041 ფიზიკური პირი, განადგურდა ზოოპარკის ინფრასტრუქტურა, დაიღუპა 281 ცხოველი.

განადგურდა და დაზიანდა საცხოვრებელი სახლები, გზები, ხიდები, გვირაბები, საყრდენი კედლები, საკომუნიკაციო სისტემები. დაზარალდა ქალაქის ინფრასტრუქტურის მნიშვნელოვანი ნაწილი: კოჯორი-სამადლოს დამაკავშირებელი გზა, ახალდაბა-წყნეთის გზის მონაკვეთი, თამარაშვილი-გმირთა მოედნის ტერიტორია, მზიური და ზოოპარკი. დაზიანდა სატრანსპორტო საშუალებები.

ტრაგედია, რომელიც შესაძლოა განმეორდეს