კამბოჯელი კაცი პლასტმასის ბოთლებისგან გამძლე ცოცხებს ამზადებს

კამბოჯელი მეწარმე ჰას კეა თავისი ორიგინალური საქმიანობით ცოტა ხნის წინ მსოფლიო მედიის ყურადღების ცენტრში მოექცა. 41 წლის კაცს პატარა საწყობში დასაქმებული ჰყავს რამდენიმე ადამიანი, რომელიც პლასტმასის ბოთლებს გამძლე ცოცხებად აქცევს.

საწარმოს მცირე ზომის მიუხედავად, იქ ყოველდღიურად პლასტმასის 5 ათასამდე ბოთლს ამუშავებენ და მათგან 500 ახალთახალ ცოცხს ამზადებენ. ბოლო 11 თვის განმავლობაში, კეას თანამშრომლებმა 40 ტონამდე პლასტმასა გადაამუშავეს.

საწარმოში პლასტმასის ბოთლებს ჯერ წვრილ ზოლებად ჭრიან, შემდეგ ცხელი წყლით არბილებენ, ბოლოს კი ბამბუკის ჯოხზე მავთულებით ამაგრებენ. თითოეული ცოცხის ფასი $2,5-დან $3,75-მდე მერყეობს. მეწარმეც და მისი მომხმარებლებიც აღნიშნავენ, რომ ეს ცოცხები ჩვეულებრივზე უფრო გამძლე და პრაქტიკულია.

"საკმაოდ მყარია და ადვილად არ ტყდება", — ამბობს ბუდისტი ბერი, რომელმაც წინა თვეში თავისი ტაძრისთვის 80 ცოცხი იყიდა.

ჰას კეას თქმით, მისი მიზანი პლასტმასით დაბინძურების შემცირებაა. ადგილობრივი სამსახურების ცნობით, კამბოჯის დედაქალაქში ყოველდღიურად 38 ათასი ტონა ნარჩენი იყრება, მისი მეხუთედი კი პლასტმასის ერთჯერადი მოხმარების ნივთებია, რომლებიც, როგორც წესი, ნაგავსაყრელზე ან მდინარეში ხვდება.

///

თავისი საწარმოსთვის საჭირო ნედლეულს კეა ნარჩენების შემგროვებლებისგან ყიდულობს. ხოლო რადგან ნედლეული ფაქტობრივად უსასრულოა, მეწარმის აზრით, მისი ბიზნესიც დიდხანს იმუშავებს. თუმცა, კეა არც კონკურენტების გამოჩენას არ უფრთხის.

"ეს ხომ გარემოს დაბინძურებასაც შეამცირებს", — აღნიშნავს კამბოჯელი მეწარმე, — "ხალხს კი სურვილი უჩნდება, პლასტმასის ბოთლები შეაგროვონ და ჩვენ მაღალ ფასად მოგვიყიდონ, სანაცვლოდ კი თავადაც იხეირონ".

ფოტო: Paul Tomlins / Eye Ubiquitous / Getty

პლასტმასის ნივთების მასობრივი წარმოება 1950-იან წლებში დაიწყო. მას შემდეგ, მსოფლიოში 8,3 მილიარდი მეტრული ტონა პლასტმასა შეიქმნა, საიდანაც 6,3 მილიარდი მეტრული ტონა უკვე ნარჩენად იქცა. მისი მხოლოდ 9% გადამუშავდა, ხოლო 12% დაიწვა. დარჩენილი 79% ნაგავსაყრელებსა და ბუნებრივ გარემოშია დაგროვებული, რითაც ეკოსისტემას საფრთხეს უქმნის.

სპეციალისტები პროგნოზირებენ, რომ თუ პლასტმასის წარმოების ამჟამინდელი ტემპი მომავალშიც შენარჩუნდება და ნარჩენებთან ბრძოლის მეთოდები ფართოდ არ დაინერგება, 2050 წლისთვის მათი წონა 12 მილიარდ მეტრულ ტონამდე მიაღწევს, რაც საგანგაშო მაჩვენებელია.