წითელი კუ თავისი ორიგინალური სტილით, ერთ-ერთი გამორჩეული ანიმაციაა მათ შორის, რაც კი ოდესმე გადაუღიათ. იგი 2017 წლის ოსკარზეა ნომინირებული და მას კონკურენციას უწევენ: კუბო: ლეგენდა სამურაიზე, ზოოტოპია, მოანა და ჩემი, როგორც ყაბაყის ცხოვრება.

წითელ კუს განსაკუთრებულობა შესძინა ჰოლანდიელმა ანიმატორმა მაიკლ დუდოკ დე ვიტმა, იაპონური სტუდია Ghibli-ის თანადაფინანსებით.

ანიმაცია მოგვითხრობს მარტივ ამბავს მხატვრული ხერხებით: მასში არ არის დიალოგები, თითქოს არც კი არსებობს ამის საჭიროება, რადგან ყველაფერს ვიგებთ გამოსახულების და მუსიკის საშუალებით. იგი შეიცავს ჯადოსნურ ელემენტებს, თუმცა ადამიანის გამოცდილების საფუძველზეა შექმნილი.

წითელი კუს უკაცრიელი კუნძული

მძვინვარე ქარიშხლის შედეგად დაზიანებული ნავიდან ზღვაში გადავარდნილი მამაკაცი დაუსახლებელ კუნძულზე ამოჰყოფს თავს. ის ცდილობს, იპოვოს ადამიანის არსებობის რაიმე ნიშანი, თუმცა საბოლოოდ აღმოაჩენს, რომ ეს ადგილი უკაცრიელია.

ტროპიკულ კუნძულზე მთავარი გმირის ცხოვრება თანამედროვე მარტოობის სიმბოლოა. იზოლირება და გარე სამყაროსთან გაუცხოება თანამედროვე სამყაროში მხოლოდ კუნძულებზე არ გვხვდება.

თავდაპირველად კუნძულზე აღმოჩენილი მამაკაცი ყველა ხერხს მოსინჯავს, რომ იქაურობა დატოვოს. გაქცევის მცდელობისას ის ზღვაში დიდ წინააღმდეგობას წააწყდება, წითელი კუს სახით.

თუ მულტფილმი ჯერ არ გინახავთ, უსამართლობა იქნება, თუ მის შინაარს თავიდან ბოლომდე მოგიყვებით. ამიტომ, შევჩერდეთ იქ, სადაც წითელი კუ გამოჩნდება.

ამ ანიმაციურ ფილმში ვიზუალური მხარე უმთავრესია

წითელი კუ არის ანიმაცია, რომლის ცქერისას ისვენებთ, თუმცა ეს არ ნიშნავს იმას, რომ მასში საინტერესო არაფერი ხდება. ნამუშევარი ძალიან ამაღელვებელია და მთელი 81 წუთის განმავლობაში ყოველი მომდევნო სცენა წინაზე საინტერესოა. მიუხედავად ამისა, თუ სტანდარტულ თხრობას ხართ მიჩვეული, შეიძლება წითელი კუ თქვენთვის შესაფერისი არ იყოს.

ანიმაციაში გამოყენებული ფერები და ნათელი რეზონანსი მას ემოციურს, ნამდვილსა და ბუნებრივს ხდის. მისი სტილი უფრო მეტად ევროპულია, ვიდრე იაპონური. განსხვავების აღმოსაჩენად საკმარისია ნანახი გქონდეთ თუნდაც ერთი იაპონური მულტფილმი.

წითელი კუ ინტელექტუალურ სავარჯიშოს ჰგავს: ის უამრავი ინტერპრეტაციის საშუალებას იძლევა, თუმცა პირველ რიგში ემოციებზე მოქმედებს. ეს ნამუშევარი არაჩვეულებრივი მაგალითია იმისა, თუ როგორი უნდა იყოს კარგი ანიმაციური ფილმი.