ჭკუიდან ისევ ვიშლები — წერილი, რომელიც ვირჯინია ვულფმა თვითმკვლელობის წინ დაწერა

კაცობრიობის ისტორიას არაერთი პირადი წერილი შემორჩა, რომლებმაც არა მხოლოდ ამ ტექსტების ადრესატებზე, არამედ სხვა ათასობით მკითხველზეც წარუშლელი კვალი დატოვა.

მათ შორის, ალბათ, ერთ-ერთი ყველაზე გულის გამგმირავი სიტყვები ვირჯინია ვულფს ეკუთვნის. ამ საკულტო ინგლისელმა მწერალმა 1941 წლის 28 მარტს ჯიბეში ქვები ჩაილაგა, სახლთან ახლოს ჩამომავალ მდინარე უზში შევიდა და სიცოცხლე თვითმკვლელობით დაასრულა. მანამდე კი თავის ქმარს, ლეონარდ ვულფს ეს წერილი დაუტოვა:

ყველაზე ძვირფასო,

ცხადად ვგრძნობ, რომ ჭკუიდან ისევ ვიშლები. ვხვდები, რომ კიდევ ერთ ასეთ საშინელ პერიოდს ვეღარ გადავიტანთ და ამჯერად ვერც მე შევძლებ გამოჯანმრთელებას. კვლავ ჩამესმის ხმები და ფიქრებს თავს ვეღარ ვუყრი. ამიტომაც იმ ნაბიჯს ვდგამ, რომელიც საუკეთესო გამოსავალი მგონია. შენ მე უდიდესი ბედნიერება მომანიჭე, რაც კი ვინმეს შეეძლო, რომ გაეღო. ჩემთვის ყველაფერი იყავი, ვინც კი შეიძლება ოდესმე ჩემ გვერდით ყოფილიყო. არ მგონია, ორ ადამიანს უფრო ბედნიერად ყოფნა შესძლებოდა, სანამ ეს საშინელი დაავადება გამოჩნდებოდა. წინააღმდეგობის გაწევის ძალა აღარ შემრჩა. ვიცი, რომ ცხოვრებას გიჩანაგებ და უჩემოდ უკეთ მუშაობას შეძლებდი. და ვიცი, შეძლებ. ხომ ხედავ, ჯეროვნად ამ სიტყვებსაც კი ვეღარ ვწერ. ვეღარც ვკითხულობ. იმის თქმას ვცდილობ, რომ ჩემი ცხოვრების ყველა ბედნიერებას შენ გიმადლი. ჩემ მიმართ განსაკუთრებით მომთმენი და უზომოდ კეთილი იყავი. აი, ამის თქმა მინდა, ყველამ ისედაც იცის ეს. თუ ვინმეს ჩემი გადარჩენა შეეძლო, ეს შენ იქნებოდი. ყველაფერი შემომეძარცვა, მხოლოდ შენი გულკეთილობის რწმენა შემომრჩა. შენი ცხოვრების გაჩანაგებას ვეღარ გავაგრძელებ.

არ მგონია, ორ ადამიანს უფრო ბედნიერად ყოფნა შესძლებოდა, ვიდრე ჩვენ ვიყავით. ვი.

ვირჯინია ვულფის ხელნაწერი წერილი.

ფოტო: Public Domain

ვირჯინია ვულფი 1882 წელს ლონდონში დაიბადა და თავისი სიცოცხლის განმავლობაში ისეთი უმნიშვნელოვანესი ნაწარმოებები შექმნა, როგორებიცაა რომანები ორლანდო და გზა შუქურისკენ თუ ერთ-ერთი ყველაზე ცნობილი ფემინისტური ესე საკუთარი ოთახი.

მან თავის ქმარზე, ლეონარდ ვულფზე 1912 წელს იქორწინა და ერთად მალევე გამომცემლობა Hogarth Press დააარსეს. წყვილი აქტიურად იყო ჩართული იმდროინდელ ლიტერატურულ პროცესებში: ვირჯინია ხელოვანთა ცნობილი გაერთიანების — ბლუმსბერის ჯგუფის ერთ-ერთი დამფუძნებელი იყო.

სამწუხაროდ, მოდერნისტული ლიტერატურის ეს ერთ-ერთი გამორჩეული წარმომადგენელი ფსიქიკური ჯანმრთელობის პრობლემებით იტანჯებოდა, რის გამოც არაერთხელ სცადა თვითმკვლელობა, 1941 წელს კი, მეორე მსოფლიო ომის შფოთვით კიდევ უფრო გაუარესებული პირადი თუ საყოველთაო მდგომარეობის გამო, 59 წლის ასაკში დაასრულა სიცოცხლე.