ადამიანის უფლებების სწავლების და მონიტორინგის ცენტრმა (EMC) ადამიანის უფლებათა ევროპულ სასამართლოში, 2016 წლის 17 მაისს, ლგბტ აქტივისტების უფლებების დარღვევის ფაქტებზე განაცხადი წარადგინა.

EMC მიიჩნევს, რომ ჰომოფობიასა და ტრანსფობიასთან ბრძოლის საერთაშორისო დღეს, სავარაუდოდ, დაირღვა:

  • კონვენციის მე-3 მუხლი - წამების, არაადამიანური და ღირსების შემლახავი მოპყრობის აკრძალვა;
  • კონვენციის მე-5 მუხლი - თავისუფლებისა და ხელშეუხებლობის უფლება;
  • კონვენციის მე-8 მუხლი - პირადი და ოჯახური ცხოვრების ხელშეუხებლობის უფლება;
  • კონვენციის მე-11 მუხლი - შეკრების თავისუფლება;
  • კონვენციის მე-13 მუხლი - უფლება სამართლებრივი დაცვის ეფექტიან საშუალებებზე;
  • კონვენციის მე-14 მუხლი - დისკრიმინაციის აკრძალვა;

ორგანიზაცია განმარტავს, რომ სახელმწიფომ ვერ უზრუნველყო აიდაჰო-ს დღეს ლგბტ პირების შეკრების თავისუფლების უზრუნველყოფა. EMC მიიჩნევს, რომ მთავრობა ლგბტ თემის მიმართ აგრძელებს არასეკულარულ და დისკრიმინაციულ პოლიტიკას:

"რაც გამოიხატა სახელმწიფოს მიერ ლგბტ აქტივისტებისა და თემისთვის აქციის ჩატარებისთვის არაადეკვატური ალტერნატიული სივრცეების შეთავაზებაში, აქტივისტებთან შეკრების სივრცის შერჩევასთან დაკავშირებული მოლაპარაკებების პროცესის გაჭიანურებასა და უსაფრთხოების საკმარისი გარანტიების თაობაზე დაპირების არ მიცემაში."

განაცხადის თანახმად, ლგბტ აქტივისტებმა 2016 წლის 17 მაისს რუსთაველის გამზირზე დაგეგმილი საჯარო ღონისძიების შესახებ შესაბამის სახელმწიფოს უწყებებს თითქმის ერთი თვით ადრე მიმართეს და შინაგან საქმეთა სამინისტროს უსაფრთხოების დაცვის ეფექტიანი გარანტიების მიცემა მოსთხოვეს. თუმცა, 2016 წლის 4 მაისს, შეკრების ორგანიზატორებთან გამართულ შეხვედრაზე შსს-მ მოსალოდნელი მაღალი ძალადობრივი რისკების გამო, სრულიად გამორიცხა რუსთაველის გამზირის მიმდებარე ტერიტორიაზე და ასევე პუშკინის სკვერში შეკრების ჩატარების შესაძლებლობა, იმის მიუხედავად, რომ პუშკინის სკვერში სხვა შეკრებები არ იყო დაგეგმილი. აიდაჰო-ს შეკრების ორგანიზატორებმა, პუშკინის სკვერში შეკრების გამართვასთან დაკავშირებით 2016 წლის 5 მაისს გაგზავნილ მათ ოფიციალურ შეტყობინებაზე თბილისის მერიიდან პასუხი მხოლოდ 23 მაისს მიიღეს, რომელშიც მერია თემს ალტერნატიული ადგილის შერჩევას და ახალი ლოკაციის შეტყობინებას სთხოვდა.

EMC ასევე მიიჩნევს, რომ 2016 წლის 17 მაისს, საპატრიარქოს შენობასთან სტენსილების დახატვის გამო, 6 ლგბტ აქტივისტი კანონის მოთხოვნების დარღვევით და აგრესიული ფორმებით დააკავეს:

"მიუხედავად იმისა, რომ მათი დაკავება მუნიციპალიტეტის იერსახის დამახინჯების გამო განხორციელდა, რაც მხოლოდ 50 ლარის ჯარიმის სახით სანქციას ითვალისწინებს, მათი 12-საათიანი დაკავებისა და პოლიციის განყოფილებაში გადაყვანის საჭიროება არ არსებობდა და მათი არაფორმალური დასჯის ფორმას წარმოადგენდა."

EMC-ის ცნობით, დაკავებულებს არც ერთ ეტაპზე არ განემარტათ უფლებები და არ მიეცათ ადვოკატთან/ახლობლებთან დაკავშირების შესაძლებლობა. ასევე, ინციდენტის დროს დააკავეს ერთ-ერთი აქტივისტის მეუღლე იმ პირობებში, როცა ის საერთოდ არ მონაწილეობდა სტენსილების მომზადებაში, საპატრიარქოსთან მოშორებით თავისივე მანქანაში იჯდა და მეუღლეს ელოდებოდა.

ორგანიზაციის ინფორმაციით, აღნიშნულ ფაქტზე ეფექტიანი რეაგირება არც შსს-ს გენერალური ინსპექციასა და არც პროკურატურას არ მოუხდენია.

"ძალადობის შეწყნარების პოლიტიკით და საჯარო შეკრების უფლების ფაქტობრივი გაუქმებით სახელმწიფომ ჰომოფობიასთან და ტრანსფობიასთან ბრძოლის საერთაშორისო დღეს ორგანიზებულ ჯგუფებს საჯარო სივრცის პრივატიზების საშუალება მისცა და მათ ჰომოფობიური მესიჯების გავრცელებისთვის ისეთი სივრცე შეუქმნა, სადაც ალტერნატიული, ანტიჰომოფობიური აზრის გაჟღერება მოსალოდნელი ძალადობის შიშით წინასწარ შეზღუდულია."