ვაიოლა დევისი

13 Sep. 2018, 02:20

უამრავ როლზე მითქვამს უარი, თუმცა არის ისეთები, რომლებსაც დავთანმხდი და ახლა ამას ვნანობ. The Help მათ სიას მიეკუთვნება. ეს სინანული გადასაღებ მოედანზე მიღებულ გამოცდილებას არ ეხება, პირიქით, ბედნიერი ვარ, რომ ისეთ მსახიობებთან, სცენარისტებთან და რეჟისორთან მომიწია მუშობა, როგორიც ამ ფილმს ჰყავდა.

ეს სინანული იმ შეგრძნებების ბრალია, რომელიც ყოველი გადასაღები დღის დასრულების შემდეგ მქონდა. ვგრძნობდი, რომ ეს არ იყო იმ მოსამსახურე ქალების ხმა, რომლებიც ხალხს აუცილებლად უნდა გეგო. მე ვიცნობდი ეიბილინს, ვიცნობდი მინისაც. პერსონაჟები, რომლებსაც ვთამაშობდით ახლობელია, ასე იუვნენ ბებიაჩემი და დედაჩემი. როდესაც ფილმს აკეთებს ამ ქალებზე, მაშინ აუცილებლად უნდა გაიგო და გააცნობიერო, თუ რას გრძნობდნენ მოსამსახურეები 1963 წელს, როდესაც თეთრკანიანების ოჯახში მოახლეებად მუშაობდნენ და ბავშვებს ზრდიდნენ. სამწუხაროდ მე ეს ხმები ფილმში ვერ გავიგე. 


კომენტარები

კვირის ტოპ-5

  1. ქვიზი: უპასუხე 10 კითხვას საქართველოს გეოგრაფიაზე
  2. ქვიზი: რომელი ქართული ჯგუფი ხარ?
  3. "არც ლამაზია და არც მსახიობობა გამოსდის" — სიდნი სვინიმ კრიტიკას უპასუხა
  4. კროსვორდი: გამოიცანი ევროპის ქალაქი ღირშესანიშნაობით
  5. ქვიზი: იამაყებდა თუ არა მერედით გრეი შენით

გირჩევთ

ახლა კითხულობენ

გადახედვა

საქართველოს მთავრობა ევროპის საბჭოს GRECO-ს ანტიკორუფციული შეფასების ანგარიშს მალავს — TI

მოკლედ: საერთაშორისო გამჭვირვალობა — საქართველოს ინფორმაციით, საქართველოს მთავრობამ პირველად განაცხადა უარი,…