სტენფორდის სისტემური ბიოლოგიის მეცნიერებმა ბაყაყის კვერცხებში სიკვდილის გავრცელების სიჩქარეზე დაკვირვება და მისი გაზომვა შეძლეს.

მრავალუჯრედიან ცხოველებში აპოპტოზი ანუ უჯრედის დაპროგრამებული სიკვდილი ჩვეულებრივი მოვლენაა. აპოპტოზი ორგანიზმის გამართულად ფუნქციონირებისთვის აუცილებელი პირობაა. მისი საშუალებით ოგრანიზმს დეფექტური, დაზიანებული, ინფიცირებული და სხვა არასასურველი უჯრედები და ნივთიერებები შორდება. აპოპტოზურ პროცესებს უჯრედი მაშინ იწყებს, როდესაც ხვდება, რომ თავის ფუნქციას ვეღარ ასრულებს, ან როცა მას რაიმე სხვა საფრთხე ემუქრება. ზოგჯერ ამ პროცესის ინიცირების შემდეგ მისი მეზობელ უჯრედებზე გავრცელებაც ხდება, ამ პროცესში სპეციალური ქიმიური ნივთიერებების ტალღები მონაწილეობენ, რომელთა დახმარებითაც უჯრედში ინფორმაციას ვრცელდება.

სტენფორდის უნივერსიტეტის სისტემური ბიოლოგიის პროფესორებმა ფლორესცენტული მირკოსკოპიის გამოყენებით ამ ტალღების გავრცელების და უჯრედის კვდომის სიჩქარე გაზომეს.

თუ მიკრონს ანუ მიკრომეტრს, როგორც საზომ ერთეულს, არ იცნობთ, ამაში არაფერია უცნაური. ერთი მიკრომეტრი მეტრის ერთი მემილიონედი, ანუ მილიმეტრის მეათასედია.

სხვაგვარად რომ ვთქვათ, უჯრედების კვდომის სიჩქარე საათში ორი მილიმეტრია.

მიუხედავად იმისა, რომ აპოპტოზის დროს უჯრედების კვდომა ხდება, ის დადებითი მოვლენაა. საშუალო სტატისტიკური ადამიანი დღეში 50 მილიარდ უჯრედზე მეტს კარგავს, თუმცა ამას ვერც კი ვამჩნევთ.

სამწუხაროდ, აპოპტოზური პროცესები ზოგჯერ ირღვევა და დაზიანებული უჯრედების ნაცვლად, ჯანმრთელი უჯრედების დაღუპვას იწვევს. უჯრედების სიკვდილის სიჩქარისა და ამ ყველაფრის უკან მიმდინარე რთული პროცესების ცოდნა საშუალებას მოგვცემს, დაავადებების განსაკურნად ახალი გზები შევიმუშაოთ, მაგალითად, წავახალისოთ სიმსივნის უჯრედები, რომ მოკვდნენ, ხოლო ალცჰაიმერის დაავადების დროს კი პირიქით, უჯრედების კვდომა შევანელოთ.