ინდოეთის კასტის სისტემის მიხედვით, დალიტები ყველაზე დაბალი ფენის წარმომადგენლები არიან. ისინი უწმინდურებად არიან მიჩნეული და მათთვის ხელის შეხებაზეც კი თავს იკავებენ. ყველაზე დაბალ ფენაში კიდევ უფრო დაბლა ქალები აღმოჩნდნენ.

  • 2011 წლის სტატისტიკური მონაცემებით, ინდოეთის მოსახლეობის 16% დალიტია, რაც დაახლოებით ორას მილიონს უდრის.
  • ინდოეთის ეროვნული კრიმინალური ბიუროს მონაცემებით, ყოველდღიურად, საშუალოდ, ოთხი დალიტი ქალის გაუპატიურების ფაქტი ფიქსირდება.
  • NRCB-ს 2014 წლის სტატისტიკით, დალიტების წინააღმდეგ მიმართული კრიმინალი 19%-ით გაიზარდა.

ამავე სტატისტიკით, დამნაშავეები უმეტესწილად კასტის მაღალი საფეხურის წარმომადგენლები არიან.

გასულ კვირას დალიტი ქალი ჰარიანა ჯგუფურად გააუპატიურეს. სამი წლის წინ სწორედ ამ პირებს ბრალი ედებოდათ ჰარიანას გაუპატიურებაში, რისთვისაც სასამართლომ ისინი გირაოთი გაათავისუფლა.

გთავაზობთ დალიტი ქალების შეფასებებს საკუთარ ცხოვრებაზე.

რაჯბალა, 28 წლის: "ნეტავ დალიტად არ დავბადებულიყავი. ჩვენ საზოგადოებაში სექსუალური და ფიზიკური ძალადობის ყველაზე მარტივი სამიზნეები ვართ".

რეხა დევლი, 60 წლის: "ჩვენ კასტის მაღალი ფენების ხალხთან სახლში შესვლის უფლება არ გვაქვს. ჩვენთვის ხელით შეხება არ შეიძლება. როდესაც ისინი სასმელ წყალს გვაძლევენ, ხელებში გვისხამენ, რომ ხელით შეხება დავიდან აირიდონ".

მეერა დევლი, 26 წლის: ზედა კასტის მამაკაცები ჩვენ შეურაცხმყოფელ და დამამცირებენ სახელებს გვიწოდებენ. მინდა, რომ ეს პრაქტიკა შეიცვალოს. ჩვენ აღარ გვინდა ზედა კასტის ხალხისთვის ვიმუშაოთ და ჩვენი ღირსება დავთმოთ, მაგრამ ღარიბები ვართ, სხვა რა გზა გვაქვს?"

ჯიოთლი, 24 წლის: "გსმენიათ ზედა კასტის გოგონების გაუპატიურების შესახებ? ჩვენ ღარიბები ვართ და უმწეოები. აი ამიტომ აუპატიურებენ ზედა კასტის კაცები ჩვენს გოგონებს. მათ არ დააპატიმრებენ, რადგან ფულიც აქვთ და ძალაუფლებაც.

სეემა, 25 წლის: "ზედა კასტის კაცები დაგვცინიან. ისინი ფიქრობენ, რომ ჩვენი ცხოვრება უმნიშვნელოა, რადგან ჩვენც და ჩვენი გოგოებიც ღარიბ ოჯახებს ვეკუთვნით. ისინი ყოველთვის ავხორცი თვალებით გვიყურებენ".

კავტლა, 25 წლის: "მე ტუბერკულოზი მჭირს. ექიმი არც კი მეკარება, რადგან დალიტი ვარ, მაგრამ როდესაც ზედა კასტის პაციენტი კლინიკაში შემოდის, ექიმი მასთან ახლოს ყოველგვარი ყოყმანის გარეშე მიდის".

ხაჯან დევლი, 33 წლის: "ჩვენი სისხლიც და სხეულიც ერთნაირია, თუმცა საზოგადოება დისკრიმინაციულად გვყოფს. ზედა კასტის კაცებმა იციან რომ შეუძლიათ როგორც უნდათ ისე მოგვექცნენ, რადგან ჩვენ ვერ შევებრძოლებით.

ბლმლა დევლი, 40 წლის: "ჩვენს გოგოებს ვერც წყლის მოსატანად და ვერც სკოლაში ვერ ვუშვებთ. ზედა კასტის კაცები მათ ავხორცად უყურებენ".