ჟურნალისტური ეთიკის ქარტია TV იმედზე გასულ სიუჟეტსა და ჟურნალისტ მარიკა ბაკურაძეზე განცხადებას ავრცელებს.

რატომ არის მნიშვნელოვანი: სიუჟეტი, სადაც იმედის ჟურნალისტი კრიტიკული კომენტარის ავტორებს ურეკავს და "პასუხს სთხოვს", ეთერში დღეს, 28 ნოემბერს გავიდა.

  • უცნობია, საიდან მოიპოვა ჟურნალისტმა იმ ადამიანების ნომრები, რომლებიც მის სიუჟეტს სოციალურ ქსელში აკრიტიკებდნენ.
  • რესპონდენტს, რომელიც დაინტერესდა, საიდან ჰქონდა ბაკურაძეს მისი ნომერი და "რა უფლებით" ურეკავდა, ჟურნალისტმა უპასუხა: "თქვენც მოიპოვეთ უფლება, რომ უცხო ადამიანები ასე შეაფასოთ".
  • მას შემდეგ, რაც ჟურნალისტი ამ "ექსპერიმენტის" გამო გააკრიტიკეს და ადამიანების პირადი ინფორმაციის, მათი სატელეფონო ნომრების, უკანონოდ მოპოვებაში დაადანაშაულეს, ბაკურაძე მომხდარს ფეისბუკზე გამოეხმაურა და თქვა, რომ "პირადი კონტაქტების მოპოვება ჟურნალისტური საქმიანობის ნაწილია".

ქარტიის საბჭოს განცხადებით, საჯარო ინტერესის არსებობის შემთხვევაში, ჟურნალისტის მხრიდან ნებისმიერი მოქალაქის ნომრის მოპოვებას ან გამოყენებას კომენტარის/ინფორმაციის მოსაპოვებლად პროფესიულ დანაშაულად არ მიიჩნევენ.

  • თუმცა, აქვე აღნიშნავენ, რომ კონკრეტულ შემთხვევაში ამგვარი საზოგადოებრივი ინტერესი არ არსებობდა.
  • მათივე თქმით, ვინაიდან პერსონალურ მონაცემთა დაცვის შესახებ კანონი მედიაზე არ ვრცელდება, მონაცემთა დაცვის ინსპექტორის მხრიდან ამ საკითხის შესწავლა დაუშვებელია და მედიის წარმომადგენლების მუშაობის შეზღუდვის რისკებს შეიცავს.

მაყურებელთა კრიტიკაზე ქარტია მიიჩნევს, რომ აუდიტორიისთვის პასუხის მოთხოვნა არაპროფესიონალურია, რადგან:

  • "სწორედ საზოგადოებაა ის, ვისაც, არათუ უფლება აქვს, არამედ ვალდებულიცაა გააკრიტიკოს, დაიწუნოს ან მოიწონოს ჟურნალისტი და მისი მედიაპროდუქტი", — ნათქვამია განცხადებაში.
  • მიუთითებენ, რომ როდესაც ჟურნალისტი საჯარო პროდუქტს ქმნის, ის თავადაც საჯარო პირია და მისი კრიტიკის უფლება ნებისმიერ მოქალაქეს ნებისმიერი ფორმით აქვს.
  • "თუ, რა თქმა უნდა, ის არ სცდება გამოხატვის თავისუფლების ფარგლებს და არ შეიცავს ძალადობისკენ მოწოდებას, მუქარას, სიძულვილის ენას".
  • "კრიტიკის გამო ადამიანების საჯაროდ შერცხვენა, მათთვის პასუხის მოთხოვნა ნიშნავს, რომ მედიას სწორად არ ესმის საკუთარი მისია, საკუთარი მოვალეობა. მეტიც, ეს შეიძლება დამაზიანებელი იყოს როგორც სიტყვისა და გამოხატვის თავისუფლებისთვის, ისე თავად მედიასაშუალებისთვის".