იტალიელი კინოკრიტიკოსი და ჟურნალისტი პიერა დეტასისი, რომელსაც 2015 წელს იტალიური ჟურნალისტიკის უმაღლესი ჯილდო Premiolino აქვს მიღებული, რომის კინოფესტივალის ერთ-ერთი ორგანიზატორია, ამავდროულად კი ლოკარნოსა და ნიუ-იორკის ფესტივალებზე იტალიურ კინოს წარადგენს.

2001 წელს ის ვენეციის კინოფესტივალზე ჟიურის წევრიც იყო, გამოცემული აქვს სამი წიგნი და ტავოლარას ფესტივალზე "იტალიური ღამეების" ორგანიზატორია.

პიერა დეტასისს On.ge დაუკავშირდა და ნანა ექვთიმიშვილისა და სიმონ გროსის ფილმზე ესაუბრა.

ჩვენთან საუბრისას დეტასისი, რომელმაც ფილმს ბერლინის კინოფესტივალზე ნახა, ამბობს, რომ ერთი შეხედვით ლოკალური ამბავი, რაც საქართველოში ხდება, სინამდვილეში საერთაშორისოა და ჩემი ბედნიერი ოჯახი მსოფლიო დონის ნამუშევარია.

"სრულიად შემთხვევით მოვხვდი ფილმზე, თავისუფალი დრო მქონდა. იმ დღეს დასვენებას ვგეგმავდი, დიდი ხნის უნახავი მეგობართან ერთად უნდა გამესეირნა ბერლინში. აკრედიტაციაც სახლში დავტოვე, მეგობარმა დამირეკა და შეხვედრის ადგილი დამითქვა, რომ მოვიდა ორი ბილეთი დამახვედრა და მითხრა, რომ წესით კარგ ფილმს ვნახავდით. ეს არ იყო "წესით კარგი ფილმი" ეს იყო ფილმი, რომელმაც გაოგნებული დამტოვა და ბედნიერი ვარ, რომ სწორ დროს, სწორ ადგილზე მოვხვდი და თანაც სწორი მეგობრის ნახვა დავაპირე", - ამბობს დეტასისი.

როგორც პიერა ამბობს, მერაბ ნინიძე აქამდეც ჰყავდა ნანახი ფილმში Nowhere in Africa, მაგრამ არ იცნობდა ია შუღლიაშვილს, რომელმაც მასზე წარუშლელი შთაბეჭდილება დატოვა.

"ია და მერაბი არაჩვეულებრივად ასრულებენ თავიანთ როლებს. მერაბზე ვიცოდი, რომ კარგი მსახიობი იყო, მაგრამ არაფერი ვიცოდი იას შესახებ, რომელიც ერთდროულად მახსენებდა კატრინ დენევისა და ფანი არდანის თამაშს, ის ერთდროულად არის ტრაგიკულიც და ამავდროულად არ კარგავს იუმორის გრძნობას. გული მწყდება, რომ მის შესახებ აქამდე არაფერი ვიცოდი, მაგრამ ჯერ ყველაფერი წინაა", - გვითხრა დეტასისმა.

ნანა ექვთიმიშვილსა და სიმონ გროსს იტალიელი კინოკრიტიკოსი ოცდამეერთე საუკუნის გამორჩეულ რეჟისორებს უწოდებს.

"უდავოა, რომ ძალიან ბევრი კარგი რეჟისორი გვყავს, მათ შორის კი არიან გამორჩეულებიც. სწორედ ასეთები არიან ნანა და სიმონი, რომლებიც, ჩემი რწმენით, ოცდამეერთე საუკუნის ახალი და გამორჩეულად საინტერესო რეჟისორები არიან. ჩემი დიდი პატივისცემა მათ", - უთხრა On.ge-ს პიერამ.

"ჩემი ბედნიერი ოჯახი ნათლად აჩვენებს იმას, თუ როგორი წნეხის ქვეშ ვართ ჩვენ, ქალები, მუდმივი ბრძოლის რეჟიმში, იქნება ეს სამსახური თუ სახლი, კინოთეატრი თუ კაფე. ცხოვრება ჩვენთვის ომია, ამ ომს კი პატრიარქალურ სამყაროში ბევრი ქალი ეწირება, ამის მსხვერპლია მთავარი გმირიც, რომელსაც არაფერი დარჩენია გარდა იმისა, რომ გაიქცეს", - ამბობს პიერა.

აღსანიშნავია, რომ ნანა ექვთიმიშვილისა და სიმონ გროსის ახალი ფილმი ჩემი ბედნიერი ოჯახი ცოტა ხნის წინ, იტალიაში, ლეჩეს ევროპული კინოს ფესტივალის გამარჯვებული გახდა. ფილმს საუკეთესო საოპერატორო ნამუშევრისა და კინოკრიტიკოსთა საერთაშორისო გაერთიანების პრიზების გარდა ფესტივალის მთავარი ჯილდო, ოქროს ზეთისხილის ხე, საუკეთესო ფილმის ნომინაციაში გადაეცა, მანამდე კი The New York Times-მა ნანა ექვთიმიშვილი და სიმონ გროსი იმ ცხრა ახალ რეჟისორს შორის დაასახელა, რომელთა ფილმებსაც აუცილებლად უნდა უყუროთ.

ჩემი ბედნიერი ოჯახი თითქმის ყველა ფესტივალმა წლის აღმოჩენად დაასახელა. წერდნენ, რომ ეს ინტელექტუალური და საინტერესო ფილმია, რომელშიც ნანამ და სიმონმა შესაშურად მოახერხეს მანანას [მთავარი პერსონაჟის] ცხოვრების დეტალების გადმოცემა და მოგვითხრეს, რას ნიშნავს და რა შეიძლება მოხდეს, როდესაც ოჯახში სიყვარულიც და კამათიც თანაბრად არის, გულის ტკივილისგან კი ახალი შესაძლებლობები იბადება.

წაიკითხეთ ჩვენი ექსკლუზიური ინტერვიუ ნანა ექვთიმიშვილთან.